pardon'daki ibrahim gibi olaya bakarım. derim ki beni alacak örgüte ben zaten girmem. bana aşık olacak kız gençliğe hitabete aykırıdır damarlarında asil kan yoktur diyerek atama ihanet edemem entryde bahsedildiği üzere siktiri çekerim...
zamanında aşık olduğu kadından siktiri yemiş bir eziğin yapabileceği iştir. insan, kendisini seven bir insana bu kadar nefret beslemez zira. bu olsa olsa yaşadığı acıyı başkasına yaşatarak o acıdan kurtulmaya çabalamaktır. ruh hastalığı belirtisidir.
kendisini sevmeye ihtiyacı olan kızın halini düşünmemektir.
kimi insanın kendine dair umutları, hayalleri karşılık bulmasını dilediği aşkına endeksli gibidir.
bu gibi insanlar sevgiye yükledikleri mana nedeniyle kendilerini ve kendileri gibi düşünenleri farklı bir yerde konumlandırırlar. oysa bir hayata derinlik kazandıran şey ilahi kudretin biz insanlara sunmuş olduğu bu lütuf değildir aziz dostlarım. hayatı güzelleştiren şeylerin derinlik kazandırdığını bize kim söylüyor?
daha ziyadesiyle pişmanlıklar, umutsuzluklar, hüzünlerdir hayatımızı oymak suretiyle derinleştiren şeyler...
biz ki sevilmek arzusuyla yanmış ve sönmüş birine 'onların bize ve bizim onlara en çok ihtiyacımız olan zamanlarda sevgi dolu kadehlerimizi sunmayarak haksızlık, acımasızlık etmiş değil miyiz?
insan bencildir, insan en temiz diye nitelendirdiği duygularında ve hatta kaçışlarında bile bencildir dostlarım.
insan severken, zarar verirken, fayda sağlarken, üzülürken, vazgeçerken bile...
