büyük lükstür, birini sevdiğiniz zaman neden onun sizi sevmediğini düşünürsünüz.
amaasla aklınıza sizi seven insanları getirmezsiniz,
yaptıklarını görmez seslerini duymazsınız.
platonik olacağız diye aşk beşgeni kurmuşsunuz biraz geriye bakın.
1- karşı taraf ile tüm ilişkinizi hiç konuşmadan kesmek bu en işe yarayanıdır, aşk ruhsal bir hastalıktır üstüne gittikçe daha beter olur onun hayatından her anlamda çıkmak unutmasına yardımcı olur.
2- cevap vermek ve karşıdaki insanın duygularıyla oynamak, bu da ego şişirmek isteyen beyinsizlerin yaptığıdır. Sevmese bile birgün seviyormuş gibi davranır ertesi gün sevmiyormuş gibi bu karşı tsrafı öldürür hem ruhsal hem de biyolojik açıdan yapmayın şu aptallığı net olun.
Hoşlanmak zorunda değilsiniz ama karşınızdaki kişi size belli bir değer veriyor. Başkasına değil size. Yüreğinde taşıyor sizi ve sırf bu dahi hiç değilse önemsemeniz, kalbini kırmamanız için yeterlidir. Nasıl olsa hoşlanıyor diye egolara girmenize gerek yok. hayvan gibi davranma hakkına da sahip değilsiniz. Hatta daha da özen göstermek zorundasınız davranışlarınızda. Karşınızdaki de bir yürek taşıyor ve o da insan.
Tam tersi kadar üzücü değildir ..empati kurabilen biriysen zaten hassas bir şekilde ifade edersin ondan hoşlanmadığını..çok hoşlanıp konuyu sadece buna bağlıyorsa mümkün mertebede bir araya gelmemek iyidir.
kaymaz gönül. bu demek değildir ki, güzel değil, hoş değil, iyi değil.
kırıp dökmeden "ben o kişi değilim" diyerek, naçizane duvarı örmek lazım. olmayacak bir şey için kimseyi ümidvâr duruma koymağa hakkımız yoktur.
