biraz bencilce veya şımarık gibi gelecek belki ama mutluluk denince aklıma iki şey geliyor:
-korku ve endişenin olmadığı güvende hissettiğim aklımın sakinleştiği o ender anlar.
-karşılıklı sevgi ve güven durumu olan arkadaşımla vakit geçirmek. "elalem ne der?" bir süre kenara koyarak geçirdiğimiz anlar. yıllardır hasretini çektiğim o rahatlık ve huzur. bir başkasının yanında gözlerimi kapatabilecek kadar güvende olmak. ciddi veya saçma her konudan konuşabilmek, kendim gibi olabilmek.
bunlar uzun zamandır sahip olmadığım lüksler ve bir daha olur mu olursa kimle nasıl olur bilemem. uzun yıllardır yapmamış olsakta umarım bende bu güzelliği benimle paylaşan 7/24 susmayan kafamı sakinleştiren arkadaşıma bu lüksü sağlayabilmişimdir o zamanlar.
