Böyle bir yakın arkadaşım vardı karşı cinsten. Önceleri bir adım ben giderdi bir adım o, böyle böyle yakın arkadaş olduk bir sene kadar. Son bir aydır hep önce ben aramışım sormuşum ve özellikle üç dört gündür de ben sorsam bile sormaz hale gelmişti.
5. Günün sabahında aradım verdim odunu böyle arkdaşlık mı olur, üzüldüm, ben de senin gibi yapayım bitsin mi arkadaşlığımız dedim. Derdin ne dedim. Sadece haklısın dedi. Aslında bu tip bir konuda ikinci uyarışımdı üç olmamalı diye bunu da belirttim.
Sonrasında gönlümü aldı ama hiç yapmadığım şekilde hesaplı davrandım ve sürekli iletişim başlatan olmadım bu olaydan sonra ama arkadaşlığımız zedelenmeden de o arıyor soruyor artık.
Diyeceğim açık açık konuşun hemen uzağa uzak yapmaktansa. Konuşulmayan basit durumlar büyüyebiliyor. Ve bu olay da üstteki yazarların dediği gibi alıştırmakla ilgili en başta ama iki dostun arasında konuşularak halledilmeyecek bir durum da olmayacaktır bu.
Valla uşakta memlekette bi ismail var arkadasim dostum dedigim baska da yok. Erkek erkegede ne konusucaz zaten. Memlekete geldikce gorusuyoruz. Baska da arkadasim yok. Cunku deger vermeye degmiyor onlara.
(bkz: işte o adam benim)
ben yazmam arkadaş, gider görürüm.
cocuk gibi whatsappta sohbet mi etcem? derdimiz varsa açarız rakılari içeriz, işimiz varsa gider halleder döneriz.
yazmıyo diye bırakan arkadaşın da içine sevgi koyayım.
Arkadaş olma sıfatını kaybetmek üzere olan arkadaştır.
Arkadaşlık, monolog şeklinde değil, diyalogla gelişen ve devam eden bir süreçtir.
Hak edenlerle yol alınır!
- muhabbet açamama ve/veya sürdürememe kompleksi içinde olabilir.
- ilk mesajına vereceğiniz tepkinin olumsuz olmasından çekiniyor olabilir.
- olumsuz tepki verirseniz bunu asla olumluya dönüştüremeyeceğini düşünüyor olabilir.
kısacası; aşması gereken psikolojiye dayalı kişisel sorunları vardır. ancak bu sorunları yüzünden çoğu zaman haksız yere çıkarcılıkla suçlanarak üzerine kapılar kapatılır ne yazık ki. bunun yerine bu tür sorunlarını fark ettirip çözüm yolları aramasını sağlayarak bu arkadaşı topluma kazandırmak gereklidir.
"hic aramiyorsun" diyecek insanlarla arkadas olmuyorum. Az arkadasim var, belki 2 ay, belki 8 ayda bir gorusuruz ama hic bir zaman "hic arayip sormuyosun" tribine girmezler. Tavsiye ederim. Arkadasligi bahcivanlikla karistiranlar var. Surekli bakim onarim yapmak mi lazim emenike ? Tabi ki zor durumdayken arayacak amk.
siz oyle alistirdiginiz icin boyle yapmaya devam edecektir. ya bastan hic alistirmayacaksiniz ya da durumdan sikayet etmeyeceksiniz.
benim de lisanstan en yakin arkadaslarimdan biriyle boyle bir durumumuz vardi. ben arayip sormasan kesseler kizi bana hal hatir sormazdi. en sonunda eh dedim yeter artik. artik aramayacagim. tek ozleyip arayan ben miyim? hic deger vermiyor mu bana? ne bileyim hic durup dururken aklina dusmuyor muyum?
bir sure hic aramadim. o esnada durumdan dert yaniyorum bir baska arkadasa. o da bana dedi ki onu o hale sen getirmissin. simdi neden sikayet ediyorsun. bu arkadas da yan lab'da calisiyor, mesela dedi genelde ben size ziyarete gelirim siz bana gelmezsiniz neden? cunku sizi ben boyle alistirdim dedi. bi dusunduk hakli. isimiz dusmedikce hic gitmiyoruz. cunku biliyoruz ki o zaten geliyor.
boyle dusununce mantikli geldi. nasil alistirirsan oyle gidiyor yani. sonradan dovunmeye gerek yok.
