yıllardır terör saldırılarında kaybettiğimiz şehitlerimiz için bir kere bile 'mehmetçik' olmayıp da medyada büyük yankı yapan bir ermeninin öldürülmesi olayından sonra hepimiz hrantız diye sokaklara dökülen 'sözde' aydınlara, 'sözde sanatçılara' duyulan nefretin kibarlaştırılarak dışa vurumudur.
sanmayın ki insanların öldürülmesinden memnunlar bu insanlar. sanmayın ki kendileri gibi olmayanları faşistçe yok etmek istiyorlar. değil.
hrant dink'i ölmeden evvel kaç kişi tanıyordu merak ediyorum. öldükten sonra birilerinin maşası medyaca türk dostu ilan edildi. değil işte öyle. ermeni lobisinin türkiye'de önemli adamlarından biriydi. birkaç programda izlemiştim adamı. ermeni soykırımı tanınmalı zırvaları yapıyordu. ama bunun için ölmesi gerekmezdi. ölümü birilerinin istediği gibi kutuplaşmayı körükledi, dünya çapında itibarımızı gölgeledi.
görülen şudur ki başarılı da olundu. ben türkiye'nin aleyhinde hiçbir şeye ortak değilim arkadaşım. "yurtta sulh, cihanda sulh" ilkemdir. ülkeme silah doğrultmayan kimsenin ölmesini de hoş karşılamam. ne türk ırkçılığının, ne misyoner conconların, ne kürt ırkçılığının bu ülkeye faydası olmadığını biliyorum.
