susuyorum konuşmak istemiyorum artık
kendim bile tahammül edemiyorum ağzımdan çıkanlara
duymak istemiyorum söylediklerimi, söylenenleri
bilmiyordum ki bu kadar zor olacağını
en başa döndüğümü fark etmemiştim ben
kaldırama oturmuş ağlayan kız oldum yine
öyle ağır bir yük ki omuzlarıma bıraktığın
sadece susuyorum
anlatamadığımdan değil
anlatacağım çok şey olduğundan
siz neden sustuğumu asla bilemeyeceksiniz
ama önemli değil
ben sadece ona söz verdim.
aslında çok da bildirmeye gerek yoktur. üstelik; daha kötülerini görüp haline şükredenlerin, hatta bazen içten içten düştüğüne sevinenlerin varlığına şahit olunulduğunda gereksizliğini tüm içtenliğimle savunuyorum.
