son gelişmelerden sonra tayyip'in herkesi şaşırtarak takdirini toplayacak olan harekettir.
özal tarzı bir yaklaşımla kendisinin uykuya yatmaya sürecinin başlangıcı olarak insanların daha sonra siyasete girmesini istemesini sağlayacak olan bu durumla ancak takdir toplayacaktır. tek adam olma hevesiyle güdükleştirdiği yönetim kadrosu hareketi götürecek güce sahiptir elbette. partinin içerisinde tonla yetişmiş insan var. türkiye'de bir tek tayyip diye bir adam yok memleketi kurtaracak. seçmenin hoşuna giden tavırlara sahip olmak tek kurtarıcı olmak anlamına gelmiyor. ama siyaset koltuk hırsı demektir. iktidara gelirken "biz bir hareketiz hepimiz parti başkanı olabilirdik ama ben oldum, hiç farketmezdi zaten" gibi bir hava vermişti herkese ama artık öyle olmadığı, zaman içerisinde çevresindeki rakip gördüklerinin başını yemeğe başladığı, tek ve daima kalmak isteyen bir adam profili çizdiği aşikar. "en iyisini ben bilirim ben yaparım" demek yanlış. sen iyi yapanlardan biri olabilirsin. ama başkalarına da fırsat verirsen. onlar da hizmet ederler. erbakan da bunun kafasında bir adamdı. maksat davaya hizmet değil, ene. halbuki gelirken herkes bu adamı başka biri sanmıştı. herkes o gelirken "avrupa'da en ufak bir şüphe üstüne siyaseti bırakırlar, bizde böyle şeyler olmuyor" demişti. ama şimdi o biçim koltuğa yapışan tayyip davası için bile siyaseti bırakmıyor. kendi ile birlikte davayı da tepetaklak devirecek. demek ki hırs ideallerinin ötesine geçmiş. halbuki tayyip'i kaybetmek bir dava uğruna bir hiçtir. che öldü ama castro davayı devam ettiriyor, bunlar dava arkadaşlarıydı. işte öyle kardeşler. karpuz kestim yin mi ?
