Karanlığın kötülükle alakası nedir çözemedim hiç. Anlamadım insanların siyaha olan isyanlarını, başlarına gelen zorluk sillelerinin adına karanlık günler demelerini. Huzurdur siyah olan en karanlık en iyi olandır benim için en yüce. Beyazın gizemi nerede? Örtüsü hani? Karanlığın kendisi olmamalı kötü olan örtüsü olmalı sadece. Kötülüklerin üzerine çarşaf gibi inmesi, verdiği huzur. içine ilk düştüğünüzde sizi saran korkuya ne demeli? ilk başta telaşa kapılırsınız adrenaliniz yükselir sonra sanki soğuk suya alışır gibi karanlığın içini çözmeye başlarsınız. ilk anda görmediğiniz şeyler görürsünüz. Gece yatağa yatınca odanın ilk kez karanlık gelmesini ve sonra odada çıktığınız keşfi hatırlayın. Düşüncelerinizin siyaha çarpışını düşünün. Gündüzün koşuşturmacasının üzerimden gittiğine şahit oldum. Gece arabeski sahtekarlara özgüdür. Gerçekten arabesk yaşayıp özleyecekseniz onu karanlığı beklemeyin. Gün içinde yaşayın tutkunuzu, aşkınızı, acınızı. Geceler için vadeli taksit hesabı açmayın bünyenize bırakın karanlıkta huzuru bulsun. Karanlık örtecektir yalnızlığınızı esas sancı sabah olunca boş odaları görünce başlayacaktır. Siyah olana içerlenmeyin.
o iyidir.
ortalığa çıktığında tüm renkleri silip süpürebilen bir renktir. içerisinde bir çok şeyi barındırdığı için çok fazla olaya, kitaba, resme, fotoğrafa, şiire konu olmuş renktir.
(bkz: emoların favori renkleri)
en asil renktir bence. her şeyin idealidir. bakıldığında genel eşyalara, çoğunlukla ilk tercih edilendir. çünkü genelde her insana yakışır. herkeste ortak bir noktası vardır siyah ın. sanki renkli bir giysi giyildiğinde atıyorum mavi giymiş dersiniz ama siyah çok göze batmaz. orda eskiden beri varmış gibi, bütünleşmiştir insanın bedeniyle, ya da belki de düşünceleriyle.. anlatamadım sanırım ama öyle bir şeyler işte.
sözleriyle ve müziğiyle kendine aşık ettiren alt şarkısı. sözleri yazılmış ama ben tekrar yazmak istiyorum. anlatılanlar o kadar basit ve bir o kadar gerçek ki...
hep arkada otururduk
hep yalnızken mutluyduk biz
sonra biraz da gurur vardı
yaklaşmazdık,
konuşmazdık.
hep ayrı bir dünyadaydık
hep ordayken mutluyduk biz
sonra biraz da gurur vardı
yaklaşmazdık,
konuşmazdık.
ve şimdi bir duvar örülü
hiç yıkılmaz aramızda.
yaklaşmak zor istesem de
biz yarattık acıları.
kaderimizi biz yazdıkça;
renklerle bir siyah yaptık.
