Ilk kez zeytin ağacı gördüğüm zamanlardı. Ağacın dallarindaki siyah meyveleri çürümüş diyerek koparıp koparıp yere atmıştım.
Meğer olgunlaşmış zeytinmiş. Toplaninca siyah zeytin oluyormuş.
Yeşil zeytin kadar olmasa da güzeldir. Zira yeşil zeytin candır. Kahvaltımın kraliçesidir. Her yediğim de dayımın bana söylediği şu söz gelir aklıma: "Zeytini ağalar yer."
--spoiler--
Bir Akdeniz bitkisi olan zeytin (olea europea L.) Akdeniz'i çevreleyen ülkelerin hemen hepsinde yayılma imkanı bulmuştur. En kötü toprak koşullarında bile tabi olarak yetişebilen zeytin doğanın ilk ağacı olarak da tanımlanır.
Zeytin ağacı, 6-10 yaşları arasında ekonomik olarak ürün vermeye başlayan ve 80-*100 yaşlarına erişen bir bitkidir. Yurdumuzda zeytinliklerin yaklaşık % 75'i eğimli, dağlık ve yamaç arazilerde yeralmaktadır. Bu yüzden kültürel bakım tedbirleri uygulanamamakta ve bunun sonucu olarak elde edilen ürün miktarı yıldan yıla değişmektedir. Bu periyodisiteye halk arasında 'var yılı' ve 'yok yılı' denilmektedir.
--spoiler--
Siyah'dan cok yesilini tercih ettigim yesil olmadiginda yedigim zeytindir. Dogal olaninin insan ustundeki olumlu etkileri saymak ile bitmez. (Edremit zeytini bulup'da yemiye'nin akli yoktur!)
