elif şafak'ın muhtemelen bu sonbahar raflarda göreceğimiz yeni kitabının ismi. bugün ntv'de yayınlanan gece gündüz programına katılan elif şafak, yeni bir kitap hazırlığı içinde olduğunu, kitabın diğer yapıtlarına hiç benzemediğini, otobiografik öğelerle dolu olduğunu söyledi. on aylık bir süre boyunca hiçbir şey yazamadığını, bir tür depresyon geçirdiğini, ardından bu kitabı yazmaya başladığını belirten elif şafak, program sunucusu yekta kopan'ın kitap ne zaman biter? sorusuna "bitti bile" cevabını verdi. heyecanla bekliyoruz.
eger elif safak okuruysanız ve benim gibi onun özel hayatıyla alakalı merak ettiğiniz seyler var ise muhakkak okunmalı. Kitabın özellikle başları oldukca sürükleyici ve eglenceli.
ayrıca birçok ünlü gibi (bkz: ebru şallı) (bkz: demet kutluay) -sanki ilk çocuk doguran onlar gibi- hamilelikte ve çocugunu buyuturken yasadıklarını anlata anlata bitiremeyen, hatta bu işlerden para kazananlar yapmamıs. hem yazar hem anne olunabilir mi bunu sorgulamıs. gerci bunu bence yeni çıkaracagı kitaplardan daha iyi anlayacagımızı düşünüyorum.
hayatta her ne olursa olsun değişim kaçınılmaz. işte kitap bunu anlatıyor okura.
hatta bir anekdot vereyim bununla ilgili kitaptan;
Ne var ki hayat, biz planlarımızı yaparken peşimiz sıra sessizce gelip, o pek süslü, pek fiyakalı planlarımıza Miki kulakları, vampir dişleri, pos bıyıklar çizen yaramaz mı yaramaz bir çocuk. Sen istediğin kadar planladığını zannet geleceği, o gene bildiğini okur.
yani;Olumlu ya da olumsuz (gibi gözüken) her değişimin bir sebebi olduğunu bilerek yaklaşalım başımıza gelenlere. Fazla plana, programa da gerek yok. Zaten olan olacaktır.
Friedrich Nietzsche'nin " eğer bir kadın erkeksi özelliklere sahipse, ondan kaçmalı. ama eğer bu tür özelliklere sahip değilse, bu sefer de o kendinden kaçmalı." aforizmasıyla başlayarak dikkatimi çeken elif şafak kitabıdır, siyah süt. **
postnatal depresyon el kitabımıdır ? romanmıdır ? otobiyografi midir ? ne olduğu belirsiz garip bir kitap. elif şafak ya doğum sonrası hormonlarının etkisiyle yolunu şaşırdı ya da anneler trübünlerine oynuyor . ben pek bişey anlamadım kitaptan.
elif şafak'la tanıştığım kitap. bir biyografik roman olduğu yazılsa bile sadece kendi hayat öyküsünü anlatmamıştır elif şafak. romanın çok güzel bir anlatım tarzı olduğu gibi, içeriği de çok zenginidir. dediğim gibi biyografik romandan daha çok psikolojik bir romandır. hepimizin içinde olduğu farkli "ben"lerimizi ve onlarla anlaşma yapmamızın ne kadar önemli olduğunu bir kes daha ortaya çıkartmuştır elif şafak. tek eksisi sanırım siyah süt'ün daha çok bir kadın okurları tarafından okunması gerektiği, yani kanımca çok fazla "kadınsı" bir roman.
anlatım tarzı ilginç, örneklemeleri yaratıcı bir kadın bu elif şafak, yazarken düşündürüyor, düşündürürken gülümsetiyor...
'bu kitap okunur okunmaz unutulmak için yazıldı' diyor kendisi... 'suya yazı yazar gibi'... ama kitabın en başında 'siyah süt' ün bile ne demek olduğunu unutmadıysam okuduktan sonra , demek ki bu kitap suya falan yazılmamış.
okumaya ilk başlandıgında içindeki sesler kadınlar falan masalımsı gelse de bi süre sonra aslında içimizde sesler oldugunu bizimde içimizde küçük küçük bizler oldugunu hissetmemizi saglayan bir kitap. ve tabi bu dönemi elif safak gibi bir kalemden okumak her kadın için bir şans olsa gerek. elif şafak ın diğer kitaplarına benzetemediğini aynı tadı bulamadıgını söyleyenlere de saygı duymakla beraber sasırıyorum. kesinlikle her dogum yapan ünlünün annelik, her evlenen mankenin yemek kitabı yazması gibi bir şey değil bu. kitap dünya edebiyatındaki bir çok edebiyatcı kadının anneliğe bakısını da anlatıyor. yani sıradanlıktan çok uzak. modern bir kadın olmakla anaç omayı aynı koltuga sııgdırmaya çalışanlara bir kapı aralıyor kitap.
hayal kırıklığına uğratmıştır. okuyucu olarak kitabın bir sıcaklığı olması gerektiği inancındayım. içinde geçen parmak kadın diyalogları samimiyetten uzak bir tablo çizmiştir kafamda. bir otobiyografiden çok, bir yazarın kadın olarak tarihten bu yana nasıl varolduğunu, annelik ve yazarlık arasında yaşanan çelişkileri, kendinden yola çıkarak biraz da öykünerek yazdığı kanısındayım. arka kapağında hakkındaki yorumu kitabın gerçeğini yansıtmaktadır ayrıca; bu kitap okunur okunmaz unutulmak için yazıldı. on yedi milyon para verip almışız işte, gel de yanma.
