pilli bebek' in siyah beyaz adlı şarkısında bahsedilen fotoğraflar.
baktığınızda artık sıkıcı ve tatsız hale gelmiş hayatınızın siyah beyaz fonda ne kadar neşeli, heyecanlı, renkli olduğunu görüp hüzünlenirsiniz.
sayısız hikaye anlatabilecek fotoğraflardır.
hayatı, zamanı anlatır.
doğumu, yaşamı, emeği, zahmeti, iyi günü, kötü günü, hüznü, sevinci ve daha bir çok şeyi..
Anneanne, babaanne, dedelerimizin gençlik fotoğraflarıdır..
sıradan insanlara göre sadece renklerden yoksun olmak anlamına gelir lakin gerçekten iyi sonuç elde etmek için hem film hem de dijitalde oldukça detaylı bir çalışma gerektiren bir fotoğrafcılık tekniğidir. Farklı iso, pozlama telafisi, filtre v.b. gibi tekniklerin yanı sıra film banyosu ve basımı esnasında (çift graduatlı kağıt kullanmak gibi) yöntemler sonucunda oldukça sanatsal ve dramatik fotoğraflar elde edilebilir. http://keremgo.tumblr.com...-historical-train-station
siyah beyaz fotoğraflar ve hissettirdikleri... şimdi digital çağda resim bolluğunda yeni nesil fotoğraflara bakıp geçiyoruz, bakıp geçiyoruz, bakıp geçiyoruz ya.. işte bunu siyah beyaz fotograflarda yapamıyoruz.. bakıyoruz, kalıyoruz, bugünle karşılaştırıyoruz belki, fotoğrafa ışınlanıp yaşıyoruz o dönemleri hatta..
başka bir büyüsü var siyah beyaz fotoğrafların vesselam...
zamanımızda gereksiz bir moda furyasını oluşturur. msn veya facebook a koyulan resimler siyah-beyaz yapılmaya çalışılır. eskiler siyah-beyazdan yakınırken renkli hayatın içinde siyah-beyaz yakalanmaya çalışılıyor.
fotoğraf çekmeyi sevenler için apayrı bir yere sahip olan, hasatalık derecesine gelen, yüzdeki ifadeleri bir ayna gibi yansıtabilen, muhteşem bir renk karışımı ile ortaya çıkan kenarları ister çentikli * olsun isterse dijital baskılı olsun havası başka olan fotoğraflardır. **
gerçek fotoğrafçılıktır. önce makinaya takarsın hp5i veya tmax'i. sonra çekersin fotoğrafları. o filmi şimdi yıkaman gerekmekte. bunu da yaparsın. şimdi tab etme, agrendizör kullanma zamanın geldi saatlerce, günlerce uğraşırsın ve fotoğraflarını kendin basarsın. işte fotoğrafçılık.
genellikle aile büyüklerine ait nostaljik fotoğraflardır. küçük yaşlarımda siyah beyaz fotoğrafları gördüğümde ve siyah beyaz filmleri izlediğimde o zamanki yaşamın renksiz olduğunu zannediyor olmamda etkili olmuş hedelerdir.
ne zaman siyah beyaz fotoğraflara baksam hüzünlenirim, hele bir de geçmiş zamana aitlerse. neler görmüş geçirmişlerdir o resimdekiler. bir çoğu şimdi yoklardır bile.
bazen o hüzüne tebessüm de ilave edilir. verilen pozların itinasına bakılır. taa stüdyolara gidilmiştir, o pozlar için. ne de karizmatikdirler.
elimde siyah beyaz eski bir resim, yine içim sızladı, hüzün çöktü.
iki renk arasındaki en uzak mesafeden çekilen fotoğraflardır. Yeni nesil için hiç yaşamadığı anları tatma isteği uyandırır. Çoğu aile albümlerinde ilk sayfalardadır. Sonraki sayfalar bildiğiniz gibi işte: sözde renkli. O renkli sayfalarda siz bir bebeksinizdir yahut büyümeyecek bir çocuk. Sizin o çıtkırıldım elinizi sonralardan bırakacak bir el sıkı sıkı kavramıştır çoğu zaman. işte elinizi tutan o ileri yaşlı insanların gençlik serüvenlerini yakalamıştır siyah beyaz fotoğraflar. Bakar durursunuz yokluğun fotoğrafına. Yokluğun fotoğrafıdır sizin için çünkü düşüncede bile yoksunuzdur. Babanızın ispanyol paça pantolona ve Annenizin çiçek desenli entarisine göz gezdirirsiniz. Tanıdıklarınızın kırışmamış yüzlerini görmek garip gelir insana. Tüp ve sana yağı kuyruklarının esamesi okunmaz yüzlerden. fotoğrafın bakir hâline tanık olmuştur önceki kuşak. Hele erkek portrelerindeki klark çekmeler yok mu?
Fotoğraf tarihinin en sanatsal renkleridir siyah ve beyaz.
zenit marka fotoğraf makinasına siyah beyaz film* takıp oluşturduğun güzel kompozisyonları resmettiğinde gayet güzel şeyler ortaya çıkar. yeni başlayanlara önerilir.
kompozisyon üzerine düşen ışığın ayarı ile oynayarak portrelerde duyguları, manzaralarda mevsimleri, tüm fotoğraflarda hayalleri değiştirebileceğiniz fotoğraf çeşidi. favoridir, vazgeçilmezdir.
siyahın bütün kötü görünen şeyleri kapattığı, beyazında bütün güzel şeylri ortaya çıkarttığı fotoğraflar. bir nevi gece ile gündüz gibidir. gecenin karanlığının bütün çirkinlikleri göstermemesi, gündüz de insanların canlılığını göstermesi gibi. bir hüzün bir neşe karışık gibi.
her bakışta insanı geçmişe götüren, nostalji kokan, o yılların mutluluğu ve disiplinin asla gelmeyecek olduğunun idrakine varıldığında da feci hüzünlendiren tarihi belgeler.
her sene, durumu iyi olan aileler belli aylarda süslenir, püslenir genelde tünelde perada bulunan fotoğrafçılara gider , değişik komposizyonlarla birbirinen güzel resimler çektirir, hatta bu işi düzenli yapan aileler görür ki seneler ilerledikçe o özen kaybolmuştur, zamanla bu adet de tarihe karışmış , unutulmuştur.
siyah beyaz fotoğraflarda bir başka ilginç olan ise görülen kişilerin olduğundan çok daha yaşlı durmasıdır. örneğin tanıdığınız birinin sizin yaşınızdaki resimlerine bakarsanız sizden en az on- yirmi yaş büyükmüş gibi görünür.
belki de kişileri en çok mutlu eden de bu fotoğraflardaki samimiyettir, o kadar içtenlikle sarılmıştır iki asker arkadaşı.. veya aile öylesine içten kenetlenmiştir ki , duygulandırır resme bakınca.
keşke bu değerlerimizi kaybetmesek, ama böyle geçmişte yaşama durumu kişiyi ziyadesiyle yaralar. geçmiş gitmiştir ve asla geri gelemeyecektir.
