ankara'ya giderken ve dönerken her daim yanından geçtiğim ilçe. bir gece geliyoruz sivrihisar'dan alevler yükseliyor ama ne yangın biraz durup baktık meğersem orada bir bina yanıyormuş ama harbiden yangın büyüktü sonra oradan geçtiğim bir gündüz vakti vaziyeti gördüm yeni yapılan bir binanın çatısında çıkmış yangın her taraf simsiyah is içinde kalmış epeyce yanmıştı koskoca bina.
Arabasi, bamya corbasi, kiymali su boregi, kelem dolmasi gibi sipesiyalleri bulunan, cok feci sekilde ayarci, alayci ve esprituel insanlari barindiran eskisehir ilcesi. Halki gulmeyi cok sever, Nasrettin Hoca ile gurur duyar, o kadar ki yapilan esprinin ardindan o espriyi yapana "hey gidi nasirettin" denir.
Ozellikle ilce merkezinin cevresi bagciliga cok musaittir, yakin zamana kadar ciddi bagcilik faaliyetleri surdurulduyse de bolgede taassup yuzunden kurtulus savasi oncesi ilcede yasayan rumlar disinda sarap uretimi yapilmamistir.
Ilce merkezinde artik ancak uc bes tanesi ayakta kalabilmis eski evler osmanli mimarisinin en guzel ornekleri olarak degerlendirilebilir. Meydandan yukariya, Ilce merkezinin sinirlarini belirleyen kayalarin eteklerine dogru uzanan Gavur Mahallesi icinde kalan Kilise, her ne kadar metruk durumda ise de, gorulmesi gerekilen hos bir rum eseridir. Ilce meydanina dogru tirmanan arasta ve sinsirak sokaklari, osmanli tasrasinin ticaret hayatini bize ornekleyen nadir yapilardandir.
