toplantılarda bile uzaktan uzağa karşısındakinde gördüğü sivilceye sulanarak bakan, sivilce sıkma bağımlısı için; o sivilceyi sıkamamak bir zulümdür. o sivilceden başka bir şey düşünülemez, başka yöne doğru bakılamaz olunur.
nasıl yaparım da sivilce kişisine yanaşırım diye feda etmeye değer değerlerinizi sorgulamaya başlarsınız.
insan yüzündeki siyah noktalara yoğunlaşıp onu sıkmakla ilgili hayaller kuranlar da aynı yolun yolcusudurlar. *
Önemsiz gibi gözükse de, iş hayatında dibe vurmanızı sağlama riski olan yeteneksizlik.
Efendim sabah yine her zaman ki gibi ne kadar da süpersonik bir insan olduğumu gözlemlemek, traş olmak ve de dişlerimi fırçalamak için aynanın karşısına geçtim. Bir de ne göreyim, dudağımın hemen alt köşesinde ağrı dağı gibi bembeyaz ve yüce bir sivilce durmakta. Birden ter bastı her yanımı. Önemli bir toplantım vardı, ve o sivilceyi sıkmazsam, herkesle göz teması kurmam gereken bu toplantı esnasında, gözünün içine baktığım herkes suratımda ki yüce sivilceye odaklanmış olacaktı. Dediğimden de birşey anlamayacaklar, he he deyip geçeceklerdi. Belki de "bik bik ahkam kesiyon ama bir sivilceyi sıkamıyon" diye düşüneceklerdi.
Bir kaç başarısız girişimim oldu kendini sıkmak için, ama beceremedim. Sonunda aldım traş bıçağını, kestim attım sivilceyi. Tabi hemen sonrasında traş bıçağını da atmam gerekti, halbuki 4-5 bıçaklı süpersonik bir şeydi ve yeni değiştirmiştim. Çok hüzünlendim ve burnuma peeling yaparken, acizliğime lanet ettim. "Metroseksüellik buysa ben yokum hocu!" diye düşündüm.
Edit : traş bıçağını atmayıp bir bardak votkada falan mı bekletseydim acaba, içim yanıyor sözlük, yepyeni bıçağı attık. Of ki ne of.
