kuvvetler ayrılığına inanan insanın palavra(!)sıdır. gerçekleri görebilen insanların palavrasıdır. ben de bol bol bu palavrayı kullanırım. çok fena palavracıyımdır.
birbirlerinden alakasız değişiklikleri, tek bir paket halinde çıkarma, bunları 3 gün içerisinde oldu bittiye getirme durumuna verilecek olan bir tepkinin taraflarca manipüle edilmiş halidir. madem bu kadar demokratik bazıları, tek tek geçirseler ya maddeleri.
ama yok, var olan tek şey, lafın çoğu.
(bkz: hanım koş yine insanları kandırıyorlar)
durum palavra değildir. olay sivilleşmekten korkmakla ilgili değildir*. gelin bakın ahmedi mahmud ahmedinejad'a gayet sivildir ve gayet diktadır. daha da sivil dikta yoktur demeyin gayrı komşumuza bakın da görün. hatta (bkz: iran)
halkın otomatik bir despotluk mekanizmasın ile yönetilmesinden haz alan güruhun bir palavrasıdır. sivil-dikta nasıl oluyor anlamak mümkün değil,insanlar herkese faydası olan bir anayasa çıkarmak istiyorlar ama gel görki yine aynı fikir yapısı bozgunculuk yapıyor.
asıl dikkat edilmesi gereken nokta statükonun bu despotluğun neden korunmasını istemesidir. yoksa çapulcu bir kaç siyasinin palavralarına mı inanıyorlar ?
