sivas'ı,
ve maraş'ı
ve dersim'i
ve hocalı'yı
ve uğur mumcu'yu
ve başbağlar'ı
ve 1980'leri
ve çorum'u
ve bosna'yı
ve kozan'ı
ve hapishaneleri
ve nicelerini unutmak, görmezden gelmek, insanlığını unutmaktır.
Önce Yahudileri almaya geldiler,
Hiç sesimi çıkartmadım.
Zira Yahudi değildim.
Sonra koministleri toplamak için geldiler,
Yine sesimi çıkartmadım.
Zira kominist değildim.
Ardından sendikacıları aldılar,
Yine sustum, sendikacı değildim.
Sonunda beni almaya geldiler.
Hiç kimsenin sesi çıkmadı.
Zira beni savunacak kimse kalmamıştı.
Sesini çıkarmayan insanlar için güzel bir hatırlatmadır.
düşülmemesi gereken bir hata. 20. yüzyılın son on yılı içinde böyle korkunç bir olayın yaşandığı hatırlanmalıdır ki, gaza gelerek, gaflete düşerek vs vs bir daha yapılmaya kalkışılmasın.
Bu ülkede saygı ve özgürlüğün olmadığının gerçek kanıtlarındandır sivas katliamı.
Televizyonda sokakta yanan insan gördüğünde bakamayan radikallerin yaptığı katliamdır.
Ozanlar, şairler, düşünürler o onların sözde bakamadığı tablodaki gibi yanarak hayatlarını kaybetmiştir.
