Yine Türkiye cumhuriyeti ve adalet kelimelerinin yanyana gelemeyeceği insanlık adına utanç verici aşşağılık bir durum.Benim bu ülkede ne işim ne yapıyorum ben burda ya.
adaletin olmadığı bir ülkede adalet beklemenin artık zaman aşımına uğraması gerektiğini bize göstermiş hiç şaşırtmayan durumdur. daha öncekiler nasıl zaman aşımına uğradıysa bu da uğrar sonra umutlar da zaman aşımına uğrar, beklentiler de uğrar, düşünmek de zaman aşımına uğrar. o da biter bu da biter bite bite ne kalır elde? üzerinde insanların yaşadığı çorak, duygusuz, adaletsiz, pisliklerle çevrili, kurumuş, içi boş bir ülke kalır işte. şimdi nasılsak öyle devam ederiz.
çıkıp bunu protesto eden insanlara katılıp bağıramadığım olaydır. 'ben adliyenin önüne gitmek istiyorum yarım gün izin alabilir miyim' dersen 'yobaz' patrona izin verir mi sanmıştın... avaz avaz bağırmak, bağırırken ağlamak ve kendi acımda boğulup gitmek istiyorum. hayat çok acımasız, adaletsiz...
insanlığı terk etmektir.
koca otele insanları doldurup allah u ekber diyip yaktılar.
katilleri bulmamak için ellerinden geleni yaptılar.
şimdi de zaman aşımı diyorlar.
bu alınan beddualardan sıyırdıkları, cinayetten aklandıkları anlamına gelmiyor.
susup da seyirci kalan da suçludur. din, iman, insanlıktan bahsetmek ikiyüzlülüktür.
insanları bir otele doldurup, yakıp, izleyen insanları aklayan yargı mensuplarının nasıl uyuyacaklarını merak ettiğim olaydır. bir insanın en büyük zenginliği başını yastığa koyarken huzurlu olmasıdır. en azından benm için öyledir.
adalete güvene bir darbe daha vuran olaydır. diri diri yakanlar aklanır, tecavüzcüler aklanır, katiller aklanır, ama daha neden yattığı belli olmayan onlarca aydın hala içeride. nerede yaşıyoruz lan biz dedirtir.
bugün sivas'ın ateşine odun atıldı... ateş bugün tüm insanlığı yakıyor.
bugün benim için de tarihî bir gün. bugün artık dünyada "insan, vicdan" kavramının olmadığını, insanları diri diri yakmanın yanına kâr kaldığını anladığım gün.
ağlıyorum. ve diyecek bir söz bulamdığım için türk adaletinden ve buna izin veren insancıklardan utanıyorum.
Sivas katliamını göz göre göre zaman aşımına uğratanlar, o gün 33 canı yakanlardan farksızlar. Bu durum cinayete teşvik ve ortaklıktan başka şey değildir. Cami çıkışında kana susamış örümcek beyinliler şimdi başımızda kendi davalarını aklama telaşındalar. Bu duruma sesini çıkarmayanlar, bu katliama göz yumanlar kadar suçlular.
sünni türk ve sağcı olduklarından kimsenin adını bile anmadığı, adını anmanın prim getirmediği, kimsenin kin kapısı yapmadığı gibi ilgilenmediği başbağlar ında aynı akıbete uğrayacağına işarettir.
