kimi zaman gönül burukluğu ile söylenen,
karşıdakinin seni anlamasını, düzeltmesini istediğin bir gönül koyma sözüdür.
kimi zaman şiirler yazdırır...
Kabullenmekmiş sevda..
bile bile ateşe atmakmış kendini..
yanınca anladım..
suyun da ateşin de kendisi senmişsin,
sana dokununca,
seni içince,
sana tutuşunca anladım..
tanımsızlıkmış seni tanımak..
hiç bir kelimeye seni sığdıramamak,
aklına yatırmamakmış seni istemek,
işin olur kısmını unutup,
olmazı.. yani seni istemekmiş
seni olduğun gibi kabul edip,
senin beni tanıma zahmetine girmemene dahi bir süre sonra alışmakmış..
kendim olamamakmış senin yanında,
senden uzakken bile..
gözlerinin attığı her bakışta
ya kahrolmak,
ya içinin kıpırdamasıymış..
senin soluduğun havayı içine doya doya çekmek,
burnuma yapışan kokunu her nefeste
sana doyma korkusuyla nefes almakmış..
uyumak.. senin göğsünde,
ellerinde
avcunun içinde uyumak..
sığınmak senin yalanlarına...
avutmak kendimi senin varlığınla..
ölümden en çok seni ardımda bırakma tedirginliği yüzünden korkmak
koşmak sana ters yönde..
gölgende üşümek,
bir gece vakti..
