sözleri;
sira sibê li bab û
dara hewrê veciniqî û hişyar bû
tevziyek da xwe
tevziyek kûr û rahişt bilûre danî ser diranê
ji sedsaliyên dûr û ji kezeba kûr sitira
kaniya bin dara hewrê
bi dengê bilurê re nehwirand
hêstir werwirand melûl melûl
dilê heyvaji kovanên xwere
kerî bi kerî kezext û dirand
bilbilek firî ...ji hêlîne çu danî...li gulya gulê
xonçeyan mijand ji pêsîra xwe
berda dilê wan ji xuriyê
dilop dilop niqutî û xurî
niqut niqut nizilî û xurî
di dilopa pasî de sefeq beyan bû
ji bilûrê his birî kanî xayis ket
li bine kema gulê bilbil ji can bû
jînek nû dest pêkir bi sira sibe
sefeq zelal xuza xuyan bûn
rojen barnas
sözlerin anlamı;
sıra, sabahın babasında ve kavak ağacında irkildi ve uyandı
kendine bir hamle verdi ve çömelip oturdu,
kavalını parkesinin üstüne bıraktı.
yüzyılların öncesine ve ciğerlerinin derinliklerine kadar yaş döktü...
ağacın altındaki çeşme,
kavalın sesiyle mırıldandı,
göz yaşları sel oldu melul melul
kamer yüreğine kederine
sürü ve sürüsüne çalıp durdu
bir bilbil(ebabil?) kuşu uçtu yuvasından
gölün kıyısına kondu
tomurcukları sakladı göğsüne
düşürdü onlarında gönlüne kor alevi,
damla damla hıçkırık ve alev
hıçkırık hıçkırık daldı ve korlandı
son damlada sabahın ışıkları kendini gösterdi
kavalını kesip, çeşmeye, dalgınlaşarak...
yeni bir hayat başladı sabahın seherinde,
açık şafak görüldü...
