Şu entry'de martin beyendiye duyduğu sevgiyi, tutkuyu görüyoruz. Hatta uğrına göz yaşı döktüğünü, hüzünlendiğini...
Ulan bana anca utanan maymuncuk atarak geçiştir, elin adamları için göz yaşı dök!
Biz hiç biz olamadık aslında. Hep martinin ekseni etrafında döndük...
Şimdi bildiğin dilden konuşucam:
Herkes’ her yerde hazır bulunur, ama insanın karar vermesi gerektiği yerde ‘herkes’ ortadan çekilmiştir. Fakat kararlar önceden herkesce verildiği için ‘herkes’ insanın sorumluluğunu alır. ‘Herkes’ kolayca her şeyin sorumluluğunu yüklenebilir, çünkü bu alanda yapılıp edilmiş olanlardan ötürü hiç kimseden tek başına kendisini sorumlu sayması beklenmez. Yapılıp edilenlerden sorumlu hep ’herkes’ ya da ’hiç kimse’dir.
yine yeni bir veda ile buradayım. Dileyin, umun veya dua edin de tekrar dönemeyeyim. Zira bu döngüden ben de sıkıldım. Varlığı özsel olarak düşünmekle, ulviyetle, sir ve Premses olmakla belirlenmiş olan Marcus'a iyi geceler dileyin.
Ve unutmayalım ki "insan nedir" değil, "insan kimdir?" diye sormalıyız. Özünüze yaxşı baxın. Birileri martin heidegger başlığını arada sırada canlandırsın. Saygılarımla.
