Genel olarak iç karartıcı. Ordan çıktıktan sonra gökyüzüne, denize uzun uzun baktım. Oradaki hücreleri, prangaları bile görmek yeterince ağırken onlarla başbaşa kalmak nasıl bir duygudur tahmin edemiyorum. Sabahattin Ali'nin odası buruk bir gülümseme yaşatıyor.
Edit:kütüphane kapısındaki pencereden kafamı uzatıp kokladığım koku dünyanın en güzel kokusu.
yaklaşık iki hafta önce gittiğim ve duvarlara vandallar tarafından yazılmış yazıları görünce dumur olduğum mekan. bu durumu atlatmaya çalışırken bahçede bulunan armut ağacına bir ayıcık misali tırmanmak için cebelleşip armudun iyisini koparanı da gördü bu gözler.
Kapısında zift siyahı saçı ve pala bıyığı ile bir amca,sandalyeyi çekmiş sabahtan akşama kadar öylece oturur.cezaevi’ne akıllara zarar bir rutubet hakimdir.sağlıklı bir insanın dönem şartlarında öyle bir cezaevinde 1 yıldan fazla bir süre hayatta kalması olanaksızdır.ayrıca aldırma gönül şarkısının sözleri yine aynı cezaevinde kaleme alınmıştır.mekanın tek artısı tartışılmasız güzel konumu ve enfes manzarasıdır.
sinop'ta bulunan adı üzerinde cezaevi, esasen tarihi çok eskilere giden kale yapısının içindedir. günümüzde müze olarak kullanılan cezaevi dizi ve film setlerine ev sahipliği yapmakta. burada sağda solda görülen duvar ve pencere pervazlarına kazınmış isimler ve tarihlerse orijinal mahkum kalıntıları değil. zira cezaevi açık olduğu dönemde bunların yazılması imkansızdır.
1999 a kadar kullanılmış ceza infaz kurumudur. Şimdi müzedir. Giriş ücreti 5 tl olup, içeride size önce görüş oraları ve bekleme odası karşılar. Akabinde çocuk koğuşları yetişkin koğuşları ve en içeride zindanlar.
Yalnız orada uzun yatanlar tecavüzcüler, katiller, çocuk istismarcıları idi. Hatırlatma ihtiyacı hissettim.
Dipnot:biz insanlar öyle unutkanız ki birileri kötülükler yapar ölsün, asılsın, hapisten çıkmasın deriz sonra da başka bir gün cezaevi görürüz burda nasıl yatıyorlar deriz. Gerçek kader mahkumlarını bir kenara ayırıyorum ve diyorum ki orada yatanlar daha dün ölsün dediğin kişilerdi. Ne oldu verdikleri zararlar, yaşattıkları acılar telafi mi oldu?
Müze olduktan sonra burayı ziyaret etmiştim. Ve duvarda kocaman "bu cezaevinde kalan Ünlü simalarımız" başlığı taşıyan bir liste vardı. isimlerin çoğu aydın diye tabir Ettiğimiz sanatçı,düşünür kesimden insanlar. Sanırım dünyada aydınlarını hapishaneye atmakla övünen tek Ülkeyiz.
Cezaevinin Soğuk ve büyük yapısının yanında suçluların bahçeye diktikleri meyve ağaçları, hayatın nasıl bir yapıda olduğunu ve insanın onunla nasıl mücadele ettiğini gösteren nitelikte.
