Eve yeni alınan koltuk takımında defalarca sorun çıktı ve iade edildi, yenisi geldi filan epey süründük. En son yine bir problem çıktı. Ev şu an yörük çadırı gibi. istemeyerek feng şui müridi olduk vesselam.
Neyse efendim bu durum haliyle ev halkını epey gerdi; bilhassa annemi. Kadın tam rahata erdim derken sürekli bir sıkıntı çıkaran koltuklar yüzünden iyice bıktı. Koltukları aldığımız kişiyle konuşuyordu az önce. Bilgi alışverişinde bulundular. Beyefendi sağolsun oldukça kibar ve ilgili. Sorunu son kez çözeceğine söz verdi. Annemin kulaklarından alev fışkırıyordu en son. Anneme dedi ki “...ben halledeceğim, kendim seçeceğim. Bana güveniyor musunuz?”
Annem yabıştırdı: “ay Ben de zaten güvenmek istiyorum volkan bey yeter !!!111!1!1!1”
Sonra bi durup düşündü ben ne dedim diye, iki saattir kendine gülüyor.
