vardır böyle insanlar, gidip ağızlarına ne gelirse söylemek isterler ama kelimler ağızlarında düğümlenip kalır. patladıklarında ise daha komik bir şeyle karşılaşırsınız. anlamsız konuşmaya başlamışlardır.
-çıkısıpısıpısıpıla hasipisipifişi
gibi.
sahip olunan en kötü özelliklerden biri olmaya aday özelliktir. yüzü de kızarır böylelerinin, acı çektiği, sinirlendiği bellidir her hallerinden, ama ne kendilerini ifade edebilirler, ne de bi cümle söyleyebilirler. akıllarından bi ton cümle geçer, hangisini seçeceklerine karar veremezler. sonunda birinin başını, diğerinin sonunu alır ve şuna benzer bi cümle* kurarlar:
-yarın gelmedim diyorum, ama anlamazsın sen!.. *
konuşamadığı için daha da sinirlenen insandır. kendimden biliyorum, o an o kadar çok şey geçer ki kafasından ama hiçbirini kelimeler dökemez, kızarır, el-kol hareketleriyle bir şeyler anlatmaya çalışır, daha da üstüne gidilirse dövmeye yeltenir ve benzeri.
içinde bulunduğum insan topluluğu. ne dediğimi sonradan hatırlamıyorum. hatırlasam da yazmazdım zaten. şimdi kişisel olduğu için silinme ihtimali olan entryime biraz genelleme katalım. efendim bu insanların çoğu çabuk sinirlenip çabuk sakinleşen insanlardır. aynı zamanda sinirlerini haddinden fazla yoğun yaşarlar. * kişilerde boyun damarlarının şişmesi, yüzün kızarması gibi fizyolojik belirtiler olabilir. (bkz: ne demek istediğini kendisi de anlamayan yazar)
kendini tanıyan insandır. ağzıdan çıkan kelmelerin suskunluğuna olan kızgınlığın kinden daha fazla zarar vereceğini bilir. ama öfkesi ne denli çabuk geçer bilinmez.bir erkekte rutin olarak gördümsede bir kadında
çok rastlanmaz eğer rastladınızsa yandınız demektir .
Ben sinirlenince ilk anda ortamı terkeder aglarim sakinlesince tekrar karsıma çıkacak insansa eğer bayagi kötü konuşurum yerin dibine sokar çıkarırım canimi yakani daha kötü yakarım ama uzaktan bir insansa direkt keserim konuşmam tek kelime bile etmem her yerden engellerim.
