benim bu, gerçekten oldukça berbat bir özelliktir. karşı taraf muhtemelen sinirinizi anlamaz, üzüldüğünüzü düşünür veya kendinizi acındırarak üste çıkmaya çalıştığınızı. bu ihtimali düşünüp siniri içinizde biriktirmeye çalışınca da boğazınızdaki yumru ağrıya dönüşür artık. yalnız kalıp rahatça ağlama hayali(?) kurarsınız.
ayy o benim işte çok pis bir durumdur sinirlisin ve ağlıyorsun içinde bulunduğun durumu anlatamıyorsun haklı olduğun yerleri açıklayamıyorsun laf sokamıyorsun kötü bir durumdur.
benim ilkokul arkadaşımındır. nasıl rocky ringde dayak yedikten sonra kalkıp coşuyordu, arkadaş da ilkokulda kavga ederken kavga sırasında ağlamaya başlayınca coşuyordu. *
Sinirlenince gülen insanın yanında, nur nimettir.
Sesi titrer önce, sonra çenesi, gözleri doluverir, birden yelkenleri suya indirirsiniz, üzerine çok mu gittim diye sorgulamaya başlarsınız.
azaldığını düşündüğüm insan eylemi. çünkü, seviyesizlik o kadar arttı ki; sinirlenince ağlamak yerine, çıngar çıkartan, küfür eden, saldırgan insanlarla doldu etraf. bu sinirlenince ağlamak mevzusu insanın elinde olan bir şey değil elbette ama, sinirlenince ağlayan insanların, diğer insanların ; sinirlenince ağlıyor diye, zayıflık olarak görmelerini engellemek için, sinirlenince ağlamak isterken onu bile tutacak hale geldiler. insanın patlama noktasının nasıl şekilleneceğine bile karışıyoruz.
