Ne dersen de karşıdakinin seni dinlemediğini farkettiğinde gelen çaresizlik hissi ile akan sulu şeyler. Ağlamadan hemen önce aşırı derecede şiddet uygulama isteği de oluyor. Şu ana kadar kimseye şiddet uygulamamış olsamda bu kadar güçlü bir şekilde hissetmek korkutmuyor değil açıkçası.
En nefret ettiğim özelliğim bugun yine sert şekilde yaşadım. Cocuk gibi hemen ağlıyorum gibi oluyor o yuzden her seferinde birde kendimi izah etmek zorunda kalıyorum. Çünkü insanların yanında ağlamayı sevmem ama bu durdurulur bir durum degil.
Sinirlenince etraftaki eşyaları fırlatıp kırmaktan daha masum olan eylemdir.
Yatakta uzuunn ağlama krizinin sonrasında mayışılır ve yatılır. Kalktıktan sonra da bok gibi bir psikoloji ve kafayı patlatan bir baş ağrısıyla kalkmış olursunuz. Geçmiş olsun.
ağlıyorum, bağırıyorum bir şeyleri kırıp dökme isteği geliyor ama sonra etrafı toplayanın yine ben olacağımı hatırlayıp yastık fırlatmakla yetiniyorum...
hayatinizda önemli bir yere sahip olan, sevdiginiz insanlara sinirlendiginiz zaman ortaya cikan davranis.
varligi yoklugu cok fark etmeyen insanlara sinirlendigimde kahkaha atabilirken, sevdiklerime olunca baya baya agliyorum.
Genel de hırsımı öfkemi dokemedigim daha fazla tatsizlik uzamasin diye hep bi adım geri atmaktan dolayi ya da yoğun çaresizlik anlarında içten içe bagirdigim ama konusamadan ağlamaya basladigim durumdur.
En nefret ettiğim durum. Çünkü bu olurken genellikle yalnız olmazsınız ve aciz gibi görünürsünüz. Halbu ki sebep olanın ağzını yüzünü dağıtacak kapasiteye sahip olup bazı nedenlerle kendinizi sıkar ve bu hale gelirsiniz. Benim sıkça yaşadığım durum ki bence erkeklerde bu olmaz. Erkekler düşünmezler dalarlar.
Edit; geçenler de yaşadığım durum aklima geldi şimdi. Kendimi o kadar sıktım ki en son icten yanağımi ısırıp kanattim. Ama ise yaramadı bunun yerine ağla gitsin dedim ki tabi ki oyle oldu. Boyle birşeye rastlarsanız bence oradan uzaklasin ki kişi rahatça ağlayıp yatışsın.
Karşı tarafa kendimi anlatamadığım ya da anlatmaya ihtiyaç duymadığım nasıl olsa anlatamayacak dediğim zamanlarda yaşadığım durumdur. Sen konusurken seni dinlemeden karşında ısrarla sana birşeyler anlatmaya çalışan tipler vardır. Kendilerini haklı çıkarmak için çırpınırlar. Oysa bir dinlese ya haksız olduğunu anlayacak ya da ortak bir çözüm bulacağız ama yok. Durmadan o konuşacak. Böyle durumlarda sinirden oturup ağlıyorum. Tutamıyorum kendimi akıyor o damlalar gözlerimden.
