en ihtiyacın olduğu anda sigara paketinin boş olduğunu farketmek.
koltugun üstüne, battaniyenin altına uzanıp sigaranı yakıp kucağındaki bilgisayarı acmak isterken sarjının bitmiş oldugunu fark etmek.
iş günlerinin aksine hafta sonları erken uyanmak.
gece yatamamak sabah kalkamamak...
mevsimsel edit: uyku uyutmayan sıcaklar, sivri sinekler, leş gibi kokan tiplerle muhatap olmak zorunda kalmak.
tesbih sallarken tesbihin elden fırlaması. lan zaten toplum baskısından gizli gizli sallıyoruz , onu da elimizden kaçırıp koltuk dolap altlarında, arabanın altına kaçmış topu almaya çalışan çocuğa dönüşmüş olarak buluyoruz kendimizi.
bu aralar bir sey var..
bu kelime tamamen yasak.
duydukca sinirim oynuyor bu kelimeyi.
boyle kalbim eriyor.
duymak istemiyorum.
ama var boyle bir gercek lanet olsun ki.
2 saat devamsızlık hakkı olan dersten 3 saat devamsızlıkla kalmak. Hocanın bir yanlışlık olmuş düzeltilir demesine güvenip sınava hunharca çalışmak ve sonunda sınava giremeyeceğinin belli olmasıyla hocadan kazık yemek. Sonuç boşa çalışılan saatler..
çevremdeki çoğu insanla mecburen iletişim kurduğum halde bana sevecen demelerini anlamıyorum. sevmiyorum kardeşim işte. anlatamıyor muyum aaaaaaaa, yetti.
Bir de herkesle mıç mıç olan tipler var. Bir insan çevresindeki herkesle iyi anlasıyorsa o kiside bir problem vardır. Büyük ihtimal nabza göre şerbet veriyordur. Samimiyetsizdir. Bu tipleri görünce sinir oluyorum.
