ne söylediğinden ziyade her zaman ileride tekrar yakın olunabileceği ihtimali göz önünde bulundurulmalı. yarınlar yokmuş gibi sözler söyleyip yine aynı masaya oturmaktansa susmak en büyük erdem olabilir.
Fikirlerini yazan yazarlara teşekkür ediyorum. Ikilemde kaldigim bir konu bu , henüz cevabini tam bulamadım. Yine de aklimda birşeyler oluştu. Ups bobsun dedigi gibi zaaflarimi karşı tarafa gösterdim oradan vuruldum sanirim. Insanlara karsi kendimize nasil bir kalkan oluşturup yaşayacağız, bunu denemeliyim.
Az önce youtube'de pisagor aforizmaları dinliyordum iyi denk geldi bu başlık.
"Öfke aptallıkla başlar ve pişmanlıkla sonuçlanır."
Bunun gibi birkaç söz söylüyor. Sinir anında söylediklerimizin doğru olup olmamasından önemlisi, öfkenin karşımızdakinden çok bize zarar vermesi, yani keskin sirkenin küpüne zarar olması.
Sinirliyken söylediklerimiz gerçek hislerimiz mi yoksa öylesine aklimiza gelen saçmalıkları mi söylüyoruz. Benim fikrim gerçek hislerimizi söylediğimiz yönünde, bu konuda yazarlarin fikrini almak istiyorum.
