kişiye möhüm derecede karizma katan olaylardan biridir. üstelik hem okulda hem de evde. okuma yazmayı ilk öğrenen sensin, vay vay vay! olayın prestiji yeter lan tek başına.
ev içindeki durum apayrı zaten. anne babadan tebrik almak, sizle gurur duyulması, o zamana kadar hiç yanaşmayan babanın atari alması vs. vs. bi sürü avantajı vardır.
bunları anlattım ama yaşmadım ben. ilk kırmızı kurdeleyi takan ben değildim çünkü. mehmet diye bi veletti. çok küfür ederim ona, bu olay her aklıma geldiğinde. çünkü; ilkokul aşkım kendini, bir kırmızı kurdelenin karizmasına kapılarak, ona teslim etti. nasıl küfür etmeyeyim!
en yakışıklı*, en uzun boylu ve dahi en temiz çocuk olmak bir şey değiştirmiyor. kırmızı kurdelenin karizması apayrı lan. millet hep mehmete gitti bilemediği yerleri sormak için. tenefüste hep onun yanındaydılar. maç yaparken bile kutu kolaya basan oydu. onun bastığı kutuyla maç yapardık. o yüzden hep küfrederim işte.
ben ikinci bir öğrenciydim fakat birinci öğrenciymişim gibi forsluydum.. çünkü birinci öğrenci ben birinciyim demezdi o kadar mütevaziydi ki arkadaş ceket giyer otururdu kurdelası gözükmesin diye... şuan selçuk üniversitesi hukuk fakültesinde ben yaygara yaptım 2.yim diye uludağ sözlükte yazıyorum. Saygılarımla.
