(koministimam/#15003523) nolu entrysi ile kendi kendime sorduğum; "acaba ben mi yanlış yapıyorum?" sorusunun yerini, "olum ne yanlışı lan sen yanlış yapar mısın toşşaaanı yediğim." düşüncesine bıraktıran yazardır.
sağolsun varolsun ne diyim lan, hiç de tarzım değildir birilerini nickaltıma güzel bişe yazdı diye pohpohlamak ama bu sefer olay farklı.
çok uzun olmasa da güzel zaman geçirdiğim ve içtenliğiyle( poster seçimi de dahil) kendini sevdiren yazar.
bir manzara olarak banyoya çok yakışacak olan posteriyle durakta pek bir sevimli gözüküyordu.
artık zirveler mi düzenleriz, partiler mi veririz bilmem ama ''ortağuum'' demek için sebepler yaratacağım kesin.
kordonda insan istilası vardı, bir dahakine artık.. rezerve olmalı!. (dürtüklemeler)
türkçe müzik için mekan kapatırız ya sorun değil. zaten nereye gitsek mekan kapatmadık mı ama şekerim??
epey zamandır görüşmek nasip olmamıştı, memleketler ayrı olduğundan dolayı. sinemam1986, beşinci nesil taptazecik bir yazar, aöf kişisi.
bugünkü buluşmamızdan biraz bahsedeceğim. böylelikle tarihe de düşsün isterim. izban + vapur ile buluşma yerine (konak meydanı) vardım. iki adet telefon olunca hâliyle adam da şaşırdı ilk başta. kendisinden moonlight sonata bundan tam 2 yıl önceki görüşmemizde (bkz: #6956413) bahsetmişti. böyle bir arkadaş daha var diye. keşke o zaman tanıma fırsatı olsaydı ama hayat her zaman insana eşit fırsatlar tanıyamıyor, ya sen başka yerde oluyorsun ya da başka bir yerde oluyorsun. sinemam ile ilgili benim düşüncelerim buradaki yazarlığıyla paraleldi. o şablona uyabiliyordu.
bilmiyorum, kendisiyle otururken başka yerlere gittim diyebilirim. (lütfen beni yanlış anlamasın) omuzlarında değil gözlerinde taşıyordu hayatın tokadını. bunu hissettim. ajitasyon değil bu. belki bir modele girememektir. ama şimdi burada çeşitli kalıplar sunmayacağım, diyeceklerim hayatın kendi standart ögeleri için geçerli. kederli bir adam bu, ben öyle hissettim. o fark etmedi, göz teması kurmayı seven birisiyimdir ben. ama bu adam kaçırdı gözlerini, bir insan gözlerini niye kaçırır diye de sormayacağım elbet. tüm bunlar, içsel bir durumdur. sinemam için hayat türlü oyunlar oynamıştır, ama çökmüş bir adam vardı karşımda bugün.
sonradan bir arkadaşı geldi. onu da tanıdık. geldiği arkadaşıyla daha çok konuştuk demem mümkündür, hatta telefon istedi, bu bazen böyle olur. bazen ketum kalır insan. sinemam'ın bir şeyleri olduğu kesin, bu şahsi bir şeydir belki, buna asla karışmam. bütün bunlar benim düşüncelerim ve düşünceler çürütülebilir. çökmüş bir adam derken, sanki hayatın bütün yükünü sırtında taşır gibi bir hâli mevcut idi ama bundan kolayca sıyrılabiliyordu. her şeyimi evde unuttum diyordu, bunlar benim için bir parametre olmadı bugüne kadar. insanı insan gibi değerlendiririm.
sinemam bilmez ama ben otobüse binerken hüzünlü ayrıldım. kim bilir ne derdi vardır bu adamın diye düşündüm. belki de ben böyleyim, niye böyleyim diye de sormuyorum kendime ama bunlar insani değerlerden uzaklaşmak için asla değil, aksine insan insanla mümkündür düşüncesi doğrultusunda hareket etmeye çalışıyorum mümkün mertebe. bu doğrudur ya da yanlıştır, kişiden kişiye değişir. herkesin eşit doğrusu olacak diye bir kaide yok. yine de içtiğimiz çaylar eşliğinde hasbihal etmeye çalıştık. güzel noktalar yakaladık. mücadele aslında devam ediyor. değişmeyen ise şekli. bir tarafın mukaddes zaferi varken, bir tarafın siyah mağlubiyeti. galibiyet, mağlubiyet, galibiyet, mağlubiyet. ve, asıl önemli olansa bunun sinsice, bazen acımasızca gerçekleşiyor olması. saldırı için anı bekliyorlar, o an üzerlerimize hücum etmek için vakit kolluyor hayatın kendisi. mükemmel büyüklükten ya da asillikten bahsetmiyorum. ulaşacağımız hülyalardan biraz bu. ama her şey gözüktüğü gibi değil. paylaştığımız gökyüzü onların, zaman, tabiat, sessizlik, çığlık.. ve de kavi olansa ellerini nereye atıyorlarsa değersizleşiyor olması.
şu şarkı bu adamın hayat hikâyesini anlatıyordur belki :
Entry ile hakareti karıştıran yazar. Nick altıma yazdığı o çirkin cümleyi kendisine iade ettigim yazar. Bu kadar yalan ve sahte bir ortamda her konuştuğu doğru olan; yan yan yana geldigimde adamlığını, agabeyligini, insanlığını gördüğüm insana olan saygımı yalakalik olarak adlandırmış yazar. Sinemam1986: yaşama 3-0 mağlup başlayan yazarcik. Anladın sen onu.
ilginç olaylar yazarıdır. kendinden önce sözlüğe hiç bir neslin geldiğine inanmayan, uludağ sözlüğün direk 5. nesilden yazar alımı yaptığını düşünüp öyle davranmaya çalışan yazardır.
Bu yazarı da severiz takip ederiz. kendi kendine çok bir şey yapamasa da arkadaşlarıyla birlik olup voltran`nın götünü oluşturabilecek kadar kapasitelidir.
5. nesil olup kendinden önce hiç nesil olmadığını varsayan, sayısal sisteminde gelen ilk sayının 5 olduğuna inanan, anlaşılan o ki dilini iyi kullanabilen yazardır.
