kısa süren bir hayal dünyası yolculuğu yaşar. istiyorsan her şeyi yapabilirsin diye düşünür, feci halde gaza gelmiştir. takriben 10-15 dk. sonra ise otobüsü kaçırıp buz gibi soğukta otobüsün gelmesini bekler. ankaradaysa da eve gittiğinde sular akmıyordur. küfür eşliğinde uykuya dalmaya çalışır. film ve hayal dünyası çok gerilerde kalmıştır. sabah tekrar iş vardır.
arkadaş grubu varsa ve komedi filminden çıkılıyorsa, filmdeki espriler tekrar tekrar söylenir hepsinde de ehuhemehuha diye gülünür.
arkadaş grubu varsa ve gerilim filminden çıkıldıysa, ''olm x sahnesinde var ya altıma sıçıyodum'', ''ne diyon olum asıl y sahnesi çok fenaydı'', '' z sahnesi iğrençti ama kusuyodum resmen'' türünden konuşmalar yapılır.
arkadaş grubu varsa ve macera filminden çıkıldıysa, ''olm x sahnesi çok saçmaydı, hiç bir insan o kadar yükseğe zıplayamaz'', veya ''olm y nin vurulduğu sahne dehşetti hiç beklemiyodum'' türünden konuşmalar yapılır.
arkadaş grubu varsa ve korku filminden çıkıldıysa, gerilim filmine benzer konuşmalar geçer.
arkadaş grubu varsa ve türk filminden çıkıldıysa, filmdeki argo ve küfürlü espriler tekrarlanır.
arkadaş grubu varsa ve kült filmlerden biri sinemada izlendiyse, '' olum yönetmen usta gene yapmış yapacağını, süper olmuş, helal olsun verdiğim her kuruşa'' türünden konuşmalar geçer.
arkadaş grubu varsa ve bilim kurgu filminden çıkıldıysa, '' olum o bilgisayarlar dehşetti, bende öyle bi bilgisayar olcak, var ya...'', ''olum asıl uzay gemileri süperdi, çok gerçekçiydi'', ''bence konusu süperdi, dünyayı öyle bir felaketin beklediği gerçeğini yönetmen çok güzel yansıtmış'' türünden konuşmalar geçer.
eğer arkadaş grubu yoksa, filmin türüne göre bu diyaloglar kafanızın içinde geçer.
not: aşk ve romantik komedi türünde arkadaşlarımla film izlemediğim için o konuda yorum yapamayacağım.
filmin türüne göre moda giren insandır. bu durum filmden çıktıktan sonraki birkaç saat devam eder. hayatın filmlerdeki gibi olmadığı anlaşılınca normale dönülür.
bir tür vardır ki bu ben oluyorum, çıktığında genelde sinirlidir, yanındaki-önündeki-arkasındaki herkes film boyunca konuşmuş,bir şeyler yemiş, sinemayı cafe niyetine kullanmıştır. film çok güzeldir ama zevk alarak izleyememişsinizdir.Tüm bunlardan sonra filmi izlemeyen bu insanlar muhabbet eşliğinde izledikleri(izlemedikleri)film için kötü yorum yapmaktadırlar, tekme tokat dalmak istersiniz yapamayınca mekandan uzaklaşırsınız.
her sinema çıkışı kendinize söz verirsiniz bir daha filmleri sinemada değil de dvdde izlemek için.
tutamazsınız tabi.
eski türk filmlerini izlediyse, hayatın gerçeğini şırrraaakk diye bir tokat gibi yüzünde hisseden insandır. gözler; boş yere, ediz hun'un canlandırdığı o şerefli adamı arar.
iki saat sonra kalabalığın içinde, sinemadan bir dar sokağa çıkan sanki başka birisiydi. düşünüyordu: "çağımızda geçmiş yüzyılların bilmediği, kısa ömürlü bir yaratık yaşıyor. sinemadan çıkmış insan. gördüğü film ona bir şeyler yapmış. salt çıkarını düşünen kişi değil. insanlarla barışık. onun büyük işler yapacağı umuluyor. ama beş-on dakikada ölüyor. sokak sinemadan çıkmayanlarla dolu; asık yüzleri, kayıtsızlıkları, sinsi yürüyüşleriyle onu aralarına alıyorlar, eritiyorlar. saatine baktı: dört buçuğa beş vardı. "eve gidip okusam." durağa yürüdü. "bunları kurtarmanın yolunu biliyorum. kocaman sinemalar yapmalı. bir gün dünyada yaşayanların tümünü sokmalı bunlara. iyi bir film görsünler. sokağa hep birden çıksınlar..." kafasından geçene güldü. duraktakiler dönüp baktılar. kadının biri kaşlarını çattı. sokakta kendi kendine sesli gülünemeyeceğini bilmeyen yoktu. "ne adamlar be. güldüysem güldüm size ne?" duramadı orada yürüdü. eve gitmeyecek. içindeki "sinemadan çıkmış kişi"yi öldürdü.
(bkz: aylak adam)
beraber izlediği arkadaşına filmi tekrar anlatacak olan insan.
...
--hacı, şu adamın arab...
-ayla kızı ezdiği an. evet biliyorum. çünkü ben de izlediimm. yeter lan! sus!..
--spoiler--
sinemaya girdiğinde üstü başı az ıslaktı.. önce yüz numaraya girdi , çıktı.. bir sigara içti.. salon pek kalabalık değildi.. paltosunu çıkarıp ortalarda bir koltuğa oturdu.. gelenlerin çoğu kadın.. bir de belki iki saatlik aylaklar , okul kaçakları.. şunların arasında sevilmeğe değer birkaç kişi niye olmasın.. tok karın iyimserliği mi yoksa.. başlama saati yaklaştıkça boş yerler doluyor.. bir kadın yanındaki koltuğa doğru geldi.. kadının yüzünde sanki koyu vişne bir ağızla romalı heykel burnundan başka bir şey yoktu.. koyu vişne kıpırdadı :
- sahibi var mı efendim..
orada duran paltosunu kucağına aldı.. kadın oturdu.. çantasının üstünde uzun tırnaklı uzun parmakları vardı.. az sonra ışıklar sönünce kadın koltuğun ötesine doğru toplandı.. bu çabuk kaçış onu yanındakinin bir yerine gerçekten değmiş gibi üzdü.. içinde kıpkızıl bir öfke kabardı.. hay lanet olası.. insem mi beynine.. kendini güç tuttu.. bu öfke bir kırgınlık, bir başkalarına küsme duygusuyla karışıktı.. seveceğin sandığı insanlar bunlar mıydı.. perdede dünya haberleri gösteriliyor.. bu karının yanında kalırsa bir şey göremeyecek.. kalktı.. sıradan çıkarken birinin ayağına bastı.. adam hiç seslenmedi.. çüş falan deseydi bir yanını kırardı.. gitti ilerde boş bir yere oturdu.. arkasında , alaca karanlıkta belli belirsiz kıpırdayan insan suratlarına meydan okurcasına baktı.. ama onu kimse görmedi..
iki saat sonra kalabalığın içinde , sinemadan bir dar sokağa çıkan sanki başka birisiydi.. düşünüyordu : çağımızda geçmiş yüzyılların bilmediği , kısa ömürlü bir yaratık yaşıyor.. sinemadan çıkmış insan.. gördüğü film ona bir şeyler yapmış.. salt çıkarını düşünen kişi değil.. insanlarla barışık.. onun büyük işler yapacağı umulur.. ama beş-on dakikada ölüyor.. sokak sinemadan çıkmayanlarla dolu ; asık yüzleri , kayıtsızlıkları , sinsi yürüyüşleriyle onu aralarına alıyorlar , eritiyorlar.. saatine baktı : dört buçuğa beş vardı.. eve gitsem okusam.. durağa yürüdü.. bunları kurtarmanın yolunu biliyorum.. kocaman sinemalar yapmalı.. bir gün dünyada yaşayanların tümünü sokmalı bunlara.. iyi bir film görsünler.. sokağa hep birden çıksınlar.. kafasından geçene güldü.. duraktakiler dönüp baktılar.. kadının biri kaşlarını çattı.. sokakta kendi kendine sesli gülünemeyeceğini bilmeyen yoktu.. ne adamlar be.. güldüysem güldüm , size ne.. duramadı orada , yürüdü.. eve gitmeyecek.. içindeki sinemadan çıkmış kişiyi öldürdüler.. sağ kalan sıkıntılı , kızgın.. hep ölçülü-biçimli mi davranmak gerek.. kim demiş.. başkaları onu eve gidecek sanırken o gidip bir meyhanede içecek.. yolun çivisiz yerinden karşıya geçti.. kayıp giden otomobiller duraksadılar.. bir şoför sövdü.. o duymadı..
--spoiler--
