bir kereliğine o durum içinde bulunan biri olarak söyleyebilirim ki; insanı gereksiz bir hüzne sevkeden, dünyada tutunacak bir dalın kalmadığı hissine kapılmana neden olan benim için oldukça acı veren bir deneyimdir. aslında yalnızlığı da severim, o gün ne oldu bana bilmiyorum.
çıkışta da cornetto alıp önce büyüğünü mü yoksa hediyesini mi yesem diye düşünüp dertlenicek insadır.buram buram yalnızlık kokar.
bir de eve gidipte kimse online olmadığı halde msn durumunu meşgul yaparsa,en büyük acıların adamı olarak lanse edilebilir.
Sinemaya ortalama yılda bir kez giden, bunun için de parasını harcamayı sadece en iyi filmler için seçmiş olandır. Amacı yiyişmek veyahut romantizm değil, film izlemektir.
asosyaldir ve bu asosyalliğini 'ben tek başıma sinemaya gitmeyi çok seviyorum yeaaa' diyerek örtmeye çalışıyordur. aslında sinemaya bile gidecek doğru dürüst arkadaşı yoktur bu insanın. yazık la kimin çocuğuysa...
asosyalim, yalnızım ve bu asosyalliğimi 'ben
tek başıma sinemaya gitmeyi çok
seviyorum yeaaa' diyerek
örtmeye çalışıyorum. evet benim bu ne yapayım. yalnızım evet. illa ki insanların yanında her daim birileri olması gerekmez, veya sevgilisi olması. canı film izlemek istemiştir gitmiştir. sinema salonunu yiyişme yeri olarak görmüyordur. eğer tek bilet alıp sinemaya gitmek suçsa özür diliyorum.
Büyük bir sürpriz olacak bazıları için ama, film tek başınada izlenilebiliyor! biliyorum, çok şaşırdınız ama allahın bir mucizesi işte. Gayet normal bir insandır, asosyal filan değildir yani.
keyif verecek bir olaydır. sorunsuz, yanında kafa ütüleyen kimse olmadan, gözüne kestirdiğin bi filmi kimseye sormadan ohh mis gibi gir izle. ne ister başka insan.
