çok küçük yaşlarda hayal edilip gerçekleştirilemeyen sinemaya gitme isteğinin bir gün gerçekleşmesi durumunda hafızamızdan silinemeyen filmdir.
(bkz: bakırköy renk sineması)
(bkz: kurtlarla dans)
böyle ufak ufak insancıklar vardı. kendilerine aşırıcılar diyolardı. bi evin duvarlarının içinde yaşıyolardı. işte böyle göz kırpmadan izledikten yıllar sonra ismi bile hatırlanmıyo. *
(bkz: the last mohican)
sadece müzikleri ve cora' nın uçurumdan atladığı sahnedeki bakışları için bile seyredilebilir. tabii ki eşsiz doğa görüntüleri ve savaş sahnelerini de unutmamak lazım.
