tiyatro , seyircinin tepkisini anlık olarak ölçebildiğiniz , göz teması kurabildiğiniz ,coşkulu , alkışlı bir ortamdır. sinemada ise bu yoktur. oyuncular birbirlerine oynarlar , sonra onları birileri izler.
sinema güzeldir emek vardır ama aynı zamanda tekrarı da vardır ve bu özelliğini kaybettirir.fakat tiyatro sadece o an vardır ve herzaman aynısı olmaz.kimse bidaha tıpkısını izleyemez.
sinema herkesin izleyebildiği kopyadır, dağıtılır; tiyatro o gün oraya gidenlere özeldir, aynı oyuna bir daha gitseniz bile aynısını bulamayabilirsiniz.
"theatre is my wife and cinema is my mistress"(ingmar Bergman). bu iki sanat adalını birbirine düşman etmeye gerek yok! birbirlerinden haberleri olmadıkları sürece ikisi de mutlu bir şekilde hayatlarına devam eder.
beyhude bir karşılaştırma. Zira tiyatro, bildiğin önünde adam oynuyor! onların soluk seslerinin eşlik etmesiyle geçiyor oyun, o anda oyuncu ne hissediyorsa seyirci de onu hissediyor. Sinema öyle mi... peh..!
gelişmiş uygar toplumların mihenk taşları kabul edilen en büyük iki sanattan biri. karşılaştırma yapmak için oldukça derin analiz ve bilgi birikimi gerektiren birbirinden bağımsız olamayan iki büyülü sahne sanatı.