-- çağımızda geçmiş yüzyılların bilmediği, kısa ömürlü bir yaratık yaşıyor. sinemadan çıkmış insan.
gördüğü film ona bir şeyler yapmış, salt kendini düşünen kişi değil. insanlarla barışık. onun büyük işler yapacağı umulur. ama beş-on dakikada ölüyor. sokak sinemadan çıkmayanlarla dolu onu aralarına alıyorlar, eritiyorlar. bunları kurtarmanın yolunu biliyorum. kocaman sinemalar yapmalı, birgün dünyada yaşayanların tümünü sokmalı bunlara. iyi bir film görsünler. sokağa hep birden çıksınlar. --
yusuf atılgan-aylak adam
çok güzel özetlemiş. empati duygumuzu geliştiren, farklı hayatlara göz atıp sadece kendimizi değil, başka insanları, başka dünyaları anlamamıza yardımcı olan en sihirli sanat sinema.
keşke elimizde kumandayla berbat yönetimlerin, berbat icraatlerini, ''başkasının yerine utanmak'' duygusunu veren boktan yarışmalar yerine sinemaya giden bir millet olsak.
ben sanatın kurtuluş olduğuna inananlardanım. bu yüzden yusuf atılgan'ın ütopya gibi görünen temennisine katılıyorum.
