pek sevilmeyen fakat aslında hal ve hareketleriyle çok sempatik bulduğum kanatlı haşere.
boka konup akabinde bize veyahut yemeğimize konunca haliyle kızabiliyoruz; bu çok doğal. pis hayvan deyip, elimizin tersiyle ya kovuyoruz ya da amel defterini kapatmaya çalışıyoruz.
fakat şöyle bir durum var ki, konduğu pisliklerden dolayı ayakları mikrop yuvası olsa da, kişisel temizliğine ziyadesiyle önem veriyor bu haytalar. kedi gibi, sürekli kendini temizliyorlar. masada avare gezinen bir sineğe dikkatle bakın, bu dediğime hak vereceksiniz.
mesela ayaklarını sırasıyla önlü ve arkalı olarak birbirine mütemadiyen sürterek temizlik yaparlar. bu da yetmez, ön ayaklarıyla kaşını gözünü, kafasının etrafını temizlerler. ve hatta bu da yetmez, gövdesine paralel olarak gerdirdiği kanadının altını arka ayaklarıyla kastıra kastıra çitilerler. hal böyleyken, "pis hayvan!" deyip, ötelememek gerek. inanın kendine bir sinek kadar bakım yapmayan nice insan var.
