insanın kanını donduran olaydır. Küçücük çocukların içinde bulundukları zor şartlarda bir de hayat mücadelesi , kendilerini koruma güdüleri oluyor. Kelimelerle burdan tarif etmek çok zor. insanın yazmaya pek gücü de olmuyor. Hayat zor ama bazıları için çok daha zor.
Görüntüler yatılı okul değil yetiştirme yurdudur. ikisi arasında dağlar kadar fark vardır.
ilkokulu Sincan'da okudum ben, okulumun yarısı yurttan gelen öğrencilerdi. Karadenizli olduğumdan haşarı yapımdan gözümü budaktan esirgemeyişimden dolayı benimsemişlerdi beni. Yalan yok hergün dövüşürdük. Başka okulların çocuklarından haraç keser beğenmediğimiz öğretmenlerin arabasını çizerdik.
15-20 yıl geçti aradan her çocuğun yapabileceği makul sayılabilecek şeylerdi bunlar. Eskaza biz adam olduk ama o eski arkadaşlarıma ne oldu biliyor musunuz?
Çinçinde keleşlerle birbirlerine sıktılar, ankaraya sülük gibi yapışan otoparkçılardan oldular birbirlerine sıktılar, torbacı oldular birbirlerine sıktılar, keraneci pavyoncu oldular birbirlerine sıktılar.
