genelde her durakta bostan korkuluğu gibi duran biletçiler bulunur ve insafa gelipte bilet almak isteyenlere bilet satarlar. insafa gelenler diyorum çünkü bu hatta yolculuk yapanlar kaçak olarak seyahat ederler. bu durum kondüktörlerin sikinde bile değildir. umursamazlar ama kondüktörlerin ters bir anları denk geldiğinde acımazlar. eğer tek istasyonluk seferde cezaya kaldıysanız kızarıp bozarırsınız. millet sana enayi lan bu diye bakışlar atar. o an kendinizi o trenin altına atmak istersiniz. ama tek istasyona gidiş dönüş cezası ödemekten kurtulamazsınız.
Lise günlerimizin en güzel vasıtası. 12 arkadaş mamak tan kaçak binerek gazi Tigem e kahvaltı yapmaya giderdik. Ekmek arası domates peynir. Hayatımda yediğim en lezzetli yemeklerdi. O zaman tigem de boş banklar vardı sonradan çok değişmiş. Abim beni bulamayınca istasyonlara bakardı. Arkadaşlarımdan Kardeşliği gördüm ben o seferlerde. Biletçiden kaçmak için vagon vagon gezerdik. Mamak ta en son vagona binersen Cebeci ye kadar kimse rahatsız etmez sizi. Ha bide eskiden böyle lüks değildi trenler. Demirdendi şimdikiler metalden değil onu da biliyorum ama bunlar başkaydı bilen bilir. Hatta bi laf vardı demirden korksak trene binmezdik * seviyorum seni Ankara.
hattın ankaraya devri kapsamında yeniden inşaa için raylar komple sökülüp durakları yıkılmıştır. hat üzerindeki bazı köprüler en önemlisi sıhhiye köprüsü bile yıkılmıştır. trenler seferleri yht rayları üzerinden sabah saatlerinde 3 sefer yapmaktadır.
sırf buna güvenerek satın aldığım etimesgut'taki evden, ulaşmam gereken yerlere ulaşmak için kullandığım trenler yerine, şimdi turşu bidonu gibi sıkış sıkış 522 ego kullanmak zorundayım.
devlet çalışıyor efendim. ayda milyonların kullandığı treni kaldırmak akıl işi.
