zaten yan basılası bir durumdur. hiç bir sorunun cevabı yoktur. yazılacak bir şey yoktur. ancak mal gibi millet daha sınav kağıdına ismini yazarken kalkıp çıkmak boru tesiri yapacaktır. bir miktar kalem oynatılır, sağa sola son kopya umuduyla bakılır, sıraya bir şeyler karalanır. mebzul bir miktar geçtikten sonra kalkılıp kağıt teslim edilir. en az bir iki mal daha bu durumu beklediği için yalnız kalınmayacaktır.
bu tip insanlar genelde *aldıkları 4 sınav kağıdına da itina ile adlarını, soyadlarını, email adreslerini yazar ve imza bölümüne de en fiyakalı imzasını atar.fakat bu işlem maksimum 15 dk sürer bunun ardından konuma göre sınıftaki hoş hatunlar kesilir, sıraya çizilmiş karikatürler okunur ve ilk kağıt veren kahramanın ardından palto giyilir,kağıtlar itina ile sıraya dizilir *akabinde yetkili kişiye teslim edilir.he ben bunları nerden mi biliyorum şimdi bizim bi arkadaş var...**
sinav süresi boyunca kişinin kendine kaydırmaması görülmemiş duyulmamış bişiydir. itina ile etraf kesilir, yüze küçük emrah tavrı eklenir ve kopya beklenir. sınavın son beş dakikası atağa kalkılır ve canla başla olup olmadık şeyler yazılır. kağıt teslim edilir ve bir daha mevzu bahis olan sınavdan bahsedilmez.
edit: istek üzerine; "lise yıllarından alıntıdır"
Önemli bir sınavsa hiç çıkılmak istenmez. Herkes birer ikişer çıkmaya başlar.
Beklersin. Sınıf gitgide azalır beklersin. Artık 3-4 kişi kalmıştır.
Herkes birşeyşer yetiştirmeye çalışıyordur beklersin. Hocayla kaçamak göz göze gelinir.
Beklersin. Son kişide kağıdını teslim eder Beklersin. Hoca yanına gelir kağıdını
almak ister. beklersin. Hocayla son kalan olarak birkaç ahbap söz söylenip kanka
olunmaya çalışılır.Hoca yemez.Artık bekleyemezsin okulda kimse kalmamıştır.
Kendi ayak seslerin koridorda yankılanır. Gidersin. ve şimdi dönüp arkana bakarsın
neden üzüldüğünü anlamazsın.Geçmiş zaman olur ki. Herşey geçer.
öss olayına ilk girişim. oturduk sıralara falan saati bekliyoruz. önümde de bir lavuk. lavuk ama öyle böyle değil yani adamın hamurunda var belli. sürekli saati soruyor adam bana. neyse ben de söylüyorum on var beş var üç var falan diye. sandım ki adam heyecan yaptı sınav olayını. neyse abi vakit geldi kitapçıklar dağıtıldı. beş on dakika geçti. kitlenmişim hızlı hızlı türkçeyi çözüyorum ki matematiğe vakit kalsın. adam döndü saati sordu ya. dedim bela mısın birader dön önüne işine bak ya. bir baktım adam kitapçığı açmamış. tutturdu sonra salondan çıkacak. millet anlatamıyor buna çıkamayacağını. hocalar falan başında fısır fısır. en sonunda dayanamadılar tabi attılar bunu iki görevli gelip. adam kalktı pişkin pişkin bana bakıyor. giderken gayet yılışık bir ifadeyle şöyle dedi bana: "saat kaç?"
