esasında bir diğer öğrenci geyiğidir. gelişimi şu düşünce diagramında incelenebilir. (sınav tarihi ayın 20.günüdür)
ayın 15. günü: daha 5 gün var zaten bu dönem dersleri gayet güzel dinledim.
ayın 16. günü: 4 gün var laptop şeref'ten fotokopileri yarın alır ders çalışmaya başlarım. bugün son eğlence günü olsun.halı sahadakilere ayıp olmasın.
ayın 17. günü: ya bu şeref'in cebi niye kapalı(1 saat sonra zile basılır) tuh ulan evde de yok çakal. neyse ben akşam tekrar uğrarım. kızlar naptı acaba.alo handan buluşalım mı?
ayın 18. günü: ne diyon şeref ne demek notları memlekette unuttum. benle bi daha konuşma olum. dur bişey soracam o cevap ver ondan sonra konuşma. kitap hangi yayınevinde satılıyordu?
ayın 19. günü: yarın sınav var kitapta tuğla görünümlü. vay .mına koyayım. bari biraz kopye hazırlayayım. hem yazarak çalışmış olurum.
sınav günü(20.gün): hocam valla kopye çekmedim.onlar mı? çalışma kağıdı hocam! hocam tamam 0 verin ama disipline vermeyin!(on dakika sonra suç bastırılır) alo baba ya sorma sınavda çalışma kağıtlarını sıranın altında unutmuş bi arkadaş.hoca benim sandı.seni de çağıracaklarmış. tamam baba, ha bir de ya biraz para göndersen.sağol baba ellerinden öpüyorum.
perşembe günü pazartesi günkü sınav gözde büyümeye başlar hafiften hele ki notları masaya önüne koyduğunda başın görünmüyosa. (bkz: tıpın birçok dersi)
dersin ki tamam ya yarın çalışırım,haftasonu da var.yetişir vs. sonra cuma olur, bugün cuma biraz yatalım,cumartesi olur bugün cumartesi gezelim.ve cumartesi gecesi yarın sabah erken kalkar çalışırım diyip muhtemelen pazar günü öğlen uyanır, akşama doğru çalışmaya başlar ve batmaya psikolojik olarak hazırlanırsın.
