sinan çetin'in kapitalizmi benimsemiş olması ve fikri bazda eserleri ve yapımcılığını/yayıncılığını vs yaptığı eser seçimleriyle savunmasıdır. pek de benimsemeyiz, ama neticede bir duruştur ve genelde siyasal bağlamda da liberal yaklaşımla bir aradadır.
dürüst bir insan olduğunu gösterir. aslında herkes piyasa düzeninden yanadır ama kimileri kolpadan karşı gibi gözükür. yarın komünizm gelse elindeki iki evden birisini devlete devrederken mutluluktan uçacak biri var mıdır?
yavşakça bir tutumdur. aynı zamanda geçmişin inkarıdır. onun gibiler 2 evde otururken milyonlarcası aç açık kalmasın diye düşünen insanların varlığının da reddidir..
neden şaşırtmıştır anlaşılabilir değildir. neticede ticaret yapmaktadır. eskinin sosyalistlerinin, solcularının bi çoğunun reklam ajansı sahibi olmasına şaşırılmazken sinan çetin e neden şaşırılır merak uyandırır.
hiç önemli değildir,isterse gidip sucugun tanrı olduguna,fakirlerin ölmesi gerektiğine inansın, bu adamdan başka ne beklenebilirdi ki demek gerekli.kendi ne derece önemli biri ki düşünceleri savunmaları önemli olsun. *
içinde bulunduğu sınıfın doğası gereği savunması doğaldır. sol siyasetin rüzgar gibi estiği dönemlerde hasbelkader içide bulunmuş, entellektüel iklimini orada bina etmiş, sonra maçası sıkışınca o mahalleyi terk edip işine bakmıştır. bütün dönekler gibi belki bilinçaltındaki vicdan azabından belkide yeniden kendini var etme çabasından iltica ettiği yeni yapıya methiye düzme ve işin entellektüel yanını ön plana çıkarma çabası içine girmiştir. bunu yaparken ilk başlarda sol etkilerini hala belli ölçülerde taşıyan sanat sepet camiasından dışlanmış ama son on yıllık süreçte liberalize olan sanat piyasının en gözde figürlerinden birine dönüşmüştür. döneklerin gurusu, kendiyle en barışık olanı haline gelmiştir. özellikle cihangiri bir emlak kralı şekline bürünerek batakhane olmaktan çıkarıp sanat eğlence ortamına dönüştürerek, bir anlamda taksim ve çevresi sanat piyasasını kapitalizmle buluşturarak liberalizasyon sürecinin motor gücü olmuştur.
