Kıyıya vuran dalgaların sesine
Karışıyor Chi'ne hayat veren
Nefesinin sesi.
Gün batımında saçlarını okşayan
Sıcak, tatlı rüzgar
Getiriyor bana,
Kokunu yaseminlerle.
Soluk alıyor ruhum
Belki de ilk defa.
Uzun kumral kirpikler
Her kırpılışında
Gösteriyor
içinde saklı zümrütü.
Bakıyor
Sanki bir kaplan.
Hipnotize ediyor
Yeşil gözlerindeki hareler.
Mağrur,dingin,gizemli bir ruhun
Saklı pencereleri
Çağırıyor Kaf dağına
Simurg'a
Zümrüt-ü Anka olmaya...
--spoiler--
Bütün kuşların en üstüdür.Yani Anka kuşudur.O, her şeyi bilendir.
not:Kelime anlamı 30 kuş demektir.öyküsü de vardır.
Herşeyin efsanede bir anlamı vardır. Anka olmak dünyanın getirdiği cimrilik,bencillik,hıyanet gibi kötü karakterlere sahip olmamaktır.
kaleiçindeki en keyifli mekanlardan.
sessizlik tercih edilecekse, castle idealdir fakat; simurg'da pazar günleri çıkan patron grubu dinlemeye değerdir.
bira fiyatları ortalamanın üstünde de olsa, müzikle beraber güzel gittiğinden verdiğiniz para pek dokunmuyor.
şişe efes 10, tuborg gold ise 8 lira.
en güzeli; simurg'da iki tuborg içip, limandaki mendirekte bir bira ile yapılan finaldir.
*hayata dönüş operasyonu ve sonrasını anlatan film. malesef geçmiş de yaşanan bir olayı anlattığı halde geçip gitmiş günleri anlatmıyor. hatta zamanlama olarak 19 aralıkla denk geliyorken, hükümet insanlığını keşfedemezse hala süren açlık grevlerine de selam edebilir.
az önce fragmanı izledim ve etkisiyle yorumluyorum. sanırım, insan gözleriyle tarafsız izleyip de kayıtsız kalınamaz bu filme. 3 dakikada bile çok şey anlatmayı becermiş. insanlara yıllardır nasıl zor şartlar yaşatılmış ve yaşatılıyor. adaletten, özgürlükten ve insanlıktan nasıl uzaklaşılmış ve bu kavramlar nasıl yok ediliyor... aşağı yukarı bunlar hakkında. tarihin tekerrürde ısrar etmesinin, karanlık geçmişimizin, çalınmış geleceğimizin ve şimdi bile devlet gözünde nasıl hükümsüz ilan edildiğimizin belgesi, belgeseli.
efsanevi kaf dağı'nda yaşadığına inanılan ölümsüz kuş. simurg un küllerinden yeniden doğduğuna dair bir inanç da mevcuttur. sembolik anlamda kuşun alev almasının cehennemin, yeniden doğuşunun da saf bilinç durumuna geçişin simgesi olduğu düşünülür. ayrıca simurg un var olan tüm bilgiye de sahip olduğu söylenir. bir diğer adı da anka kuşu dur.
harry potter daki fawkes bu yaratığın j.k.rowling versiyonudur. iran mitoloji sinde yer bulan bu yaratığın gözyaşlarının ayrıca yaraları iyileştirdiğine de inanılır.
Bugün beyoğlu sineması'nda izlediğim belgesel. Aslında tam manasıyla izledim diyemem çünkü yarısı olunca arkama bile bakmadan topukladım. Beyoğlu Sineması'nda izlediğim bir filmi yarısında bırakıp çıkacağım yemin olsun aklımın ucundan geçmezdi. Bunu da yaptırtmıştır bana.
Bu belgesele -yer yer kurmacaya da kaymış olsa biz belgesel diyelim- sinirliyim. Çünkü böyle doğru ve hassas bir konuyu liseli devrimci gazına denk düşen bir dil ile anlatmayı seçmiştir. Yahu bu adamlar neden ölüm orucuna başlamışlar, hangi psikoloji ile canlarından vazgeçecek noktaya kadar gelmişler, geçmişe baktıklarında ne gibi pişmanlıkları var yahut var mı? bu gibi bir sürü can alıcı noktaya teğet bile geçilmeden, romantik devrimci bir dil ile -ki onun da en bayağısı ne yazık ki- böylesi hassas bir konu piç edilmiştir, yazık olmuştur.
Bir diğer takıldığım nokta da filmin yer yer ajıtasyonun üst sınırlarına çıkan anlatım dili idi. Yönetmenin bunu isteyerek yaptığını düşünmek istemiyorum lakin böyle hassas konularda o sınırı belirlemek çok keskin bir pratik ve dahası sinema zekası istiyor. Her ne kadar kurmaca olsalar da bu sınırı layıkı ile belirleyen filmler için;
Filmin teknik değerlendirmesine hiç girmek istemiyorum. Kamera açılarından kadrajlara, kurgusundan müziklerine kadar acemilik kokuyordu. Ha, sen doğru yerden yaklaşabilmiş olsan olaya sikmişim kadrajını falan, neticede burada önemli bir meseleyi belgelemeyi amaçlıyorsun. Estetik kaygıların ikinci planda tutulmasını anlarım diyeceğim ama o da yok. O zaman kusura bakma canım kardeşim ama hiç olmamış bu iş.
Rivayet olunur ki, kuşların hükümdarı olan Simurg ( Zümrüd-ü Anka ya da batıda bilinen adıyla Phoenix ), Bilgi Ağacı'nın dallarında yaşar ve her şeyi bilirmiş.Bu kuşun özelliği gözyaşlarının şifalı olması ve yanarak kül olmak suretiyle ölmesi, sonra kendi küllerinden yeniden dirilmesidir.....
Kuşlar Simurg'a inanır ve onun kendilerini kurtaracağını düşünürmüş. Kuşlar dünyasında her şey ters gittikçe onlar da Simurg'u bekler dururlarmış. Ne var ki, Simurg ortada görünmedikçe kuşkulanır olmuşlar ve sonunda umudu kesmişler.
Derken bir gün uzak bir ülkede bir kuş sürüsü Simurg'un kanadından bir tüy bulmuş. Simurg'un var olduğunu anlayan dünyadaki tüm kuşlar toplanmışlar ve hep birlikte Simurg'un huzuruna gidip yardım istemeye karar vermişler.
Ancak Simurg'un yuvası, etekleri bulutların üzerinde olan Kaf Dağı'nın tepesindeymiş. Oraya varmak için ise yedi dipsiz vadiyi aşmak gerekirmiş, hepsi birbirinden çetin yedi vadi... istek, aşk, marifet, istisna, tevhid, hayret ve yokluk vadileri...
Kuşlar, hep birlikte göğe doğru uçmaya başlamışlar. isteği ve sebatı az olanlar, dünyevi şeylere takılanlar yolda birer birer dökülmüşler. Yorulanlar ve düşenler olmuş...
"Aşk denizi"nden geçmişler önce...". "Ayrılık vadisi"nden uçmuşlar...". "Hırs ovası"nı aşıp, "kıskançlık gölü"ne sapmışlar... Kuşların kimi "Aşk denizi"ne dalmış, kimi "Ayrılık vadisi"nde kopmuş sürüden... Kimi hırslanıp düşmüş ovaya, kimi kıskanıp batmış göle...
Önce Bülbül geri dönmüş, güle olan aşkını hatırlayıp;
Papağan o güzelim tüylerini bahane etmiş (oysa tüyleri yüzünden kafese kapatılırmış);
Kartal, yükseklerdeki krallığını bırakamamış;
Baykuş yıkıntılarını özlemiş;
Balıkçıl kuşu bataklığını.
Yedi vadi üzerinden uçtukça sayıları gittikçe azalmış. Ve nihayet beş vadiden geçtikten sonra gelen Altıncı Vadi "şaşkınlık" ve sonuncusu Yedinci Vadi "yokoluş"ta bütün kuşlar umutlarını yitirmiş... Kaf Dağı'na vardıklarında geriye otuz kuş kalmış.
Sonunda sırrı, sözcükler çözmüş: Farsça "si", "otuz" demektir... murg" ise "kuş"...
Simurg'un yuvasını bulunca ögrenmişler ki; "Simurg - otuz kuş" demekmiş.Onların hepsi Simurg'muş. Her biri de Simurg'muş. 30 kuş, anlar ki, aradıkları sultan, kendileridir ve gerçek yolculuk, kendine yapılan yolculuktur.
Simurg Anka'yı beklemekten vazgeçerek, şaşkınlık ve yokoluşu da yaşadıktan sonra bile uçmayı sürdürerek, kendi küllerimiz üzerinden yeniden doğabilmek için kendimizi yakmadıkça, her birimiz birer Simurg olmayı göze almadıkça bataklığımızda, tüneklerimizde ve kafeslerimizde yaşamaktan kurtulamayacağız. Şimdi kendi gökyüzünde uçmak zamanıdır...
