şayet olağanüstü hal yıllarında diyarbakır da yaşadıysanız karşılaştığınız ve size gayet doğal gelebilecek olan hadisedir.
hatta ne yazık ki mit elemanı olan bir yakınımızın evine; liseli genç kızların gelerek okullarıyla ilgili bilgi verip, mit adına çalıştıkları dahi şahsım tarafından bizzat görülmüştür.
simit saraylarından da "ulan bunlar da emniyet genel müdürlüğü olmasın sakın?" şeklinde şüphelenmeme neden olan durumdur.
asla bir şehir efsanesi değildir.
akşama kadar üç tane simit satamadığı halde (evet saydım üşenmedim) yıllarca simitçilik yapan, günün sonunda da kalan simitleri hayrına dağıtan adamdan şüphelenmem normal değil mi?
