çocukluk yıllarında kavga etmeden adam dövebilme imkanı vermesi yüzünden severek oynanan 'extreme çocuk' oyunudur... ancak herşey gibi dozunda bırakılmalıdır. aksi takdirde sakatlıklara sebebiyet verebilir...
fakülte yıllarımda sultanahmet' teki herhangi bir kaldırıma oturup, bakışlara aldırmadan yediğim sıcacık mis kokulum, cüzdanımın o yıllarda düşmanı olmayan tek yiyecek..
belediye arabalarının sattıkları tek fırından çıktığı için hepsinin tadı ve görüntüsü aynıdır. son derece kabarık durmasına rağmen bayat ve sert olur genelde sokakta satılanlar. simit sarayından alınası tercih sebebidir.
Bunun bir de doğu karedeniz'in bi kaç yerinde yapılan susamsızı vardır. serttir diğerine göre. fanatikleri vardır tee nerelere yollatırlar kargoylan otobüslen. yazın gece yarısı inersin fırına böyle sıcak sıcak kaşar peyniri ve çayla. eve gelene kadar yarısı biter zaten. yokuş yukarı çıkarken bi yandan ağzını kurutması bi yandan kantere batırması böyle eziyet verip böyle her akşam her akşam aranan bi şey bilmiyorum başka *
sokakta tezgahta satılanı fırından yeni çıkmış pastanede satılanından daha güzel olan yiyecek. ama en güzeli için (bkz: çamlıca simidi). yanında da tavşan kanı bi çay. birde peynir varsa oh miss.
eskiden bir karizması vardı, "susamlı çıtır gevrek"; köşe bakkaldan aldığın 100gr. beyaz peynirin yanına bir de ince belli bardakta tavşan kanı çay oldu mu? keyfine doyum olmazdı o kara kuru taburelerin üstünde, sevdiğinin ellerini tutarken. şimdi her yer simitçi doldu, zeytinlisi, peynirlisi, sucuklusu, kaşarlısı, salamlısı çıktı mertlik bozuldu, lipton'lar ve earl greyler de yanında. bir zamanların öğrenci dostu sosyetenin modası oldu. neydi be o gunler! ben gevreğimi istiyorum, simitimi istiyorum, o buruk kokulu tavşan kanı çayların yanında.
orta okul ve lisede oynanan bir oyun. duvara yaslanmış bir kişi simiiiiiiiiiiit diye bağırarak kaçan arkadaşlarını yakalamaya çalışır. birisini yakalarsa yakalanan dayak yer, simit diye bağıran sesi kesilmeden bir arkadaşını yakalayamazsa ya da duvara dönemezse kendisi dayak yer. oyun genellikle yukarı çıkan müdür yardımcısının fırçası ile son bulur.
