mecidiyeköy demişken aklıma gelmiş bir başka konu. çeşitli simit sarayları, şatoları, derebeylikleri filan var burada mecidiyeköy'de. sanki padişahlık kuruyorsunuz anasını satayım ne bu caka lan.
abi ben seni tutmayayım sadede geleyim. şimdi bu simit saraylarında öğlen saatleri filan toplanmış, şen gibi gözüken kahkahalar atan liseli, yeni üniversiteli hatta kocaman kadınlar görüyorum. liselileri görünce aklıma lisede zgiş öncesi karnı doldurmak için gidilen ya da anca bir elini tutmak için gidilen pastaneler geliyor. güya buralarda eğlence tertip ediyorlar. üzülüyorum onlar adına. kahvenin bir alt basamağı olan bir mekanda tıkış tıkış sırf daha değişik yerlere gitmekten korktukları için, keşfetmeye açık olmadıkları için çay içen simit yiyenlere üzülüyorum.
hayır küçümsemiyorum nurettin götünden element uydurma. ama en azından bir beşiktaş'ta, ne bileyim bir sahil kenarından yeni bir yerde oturup sohbetini edebilecekken, yağlı yağlı, simit çay kokan ikinci sınıf bir kahvehanede oturmaları beni kaşındırıyor.
çok tatmin edici sayılabilecek bir eğlence türü değildir. gidip bir bara eğlenmek varken veya bir kafede oturup eğlenmek varken simitçi de ne yapılabilir. zaten oranın müşteri kitlesi karnını doyurup hemen kalkacak olan insanlardan oluşur.
(bkz: bugün bayram sevin eğlen çoş)
