üüüç iki biiir simiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitttt diye başlanır ve roundlar çok fazla dayak yemeden biter. çünkü kaçış halinde dayak atmak ve yemek çok zordur. anca kalenin daha yakınında simitçinin önünde beklerken bir kaç darbe vurulabilir. öyle tutup da pata küte dövmek yoktur zaten. üstelik en fazla 13 yaşında olunduğu için darbeler çok sert olmaz. erken gelişen yaratıklardan korkmak lazımdır tabi böyle oyunlarda.
mahallenin en küçüğü olduğum için simitçi hep ben olurdum. zaten maç yaparken de hep beni kaleye koyardı ibneler.
of be ne oynardık, koşamayan bir çocuğu yapardık ebe her teneffüs stres atardık. hep suçu bende arardı senin başının altında çıkıyor diye, sonrası malum.
sünnetten sonra erkekliğin bir diğer aşamasıdır. hayatı öğretir insana gün gelir herkes sizden çekinir korkar ama gücünüz tükendiğinde çakal sürüleri gibi üstünüze atlarlar..vururlar.
çoçuk hapishanelerinin çoçuklara verdiği,sağladığı sosyal olanakları göz önüne sermiş oyun.daha 15 yaşında olan çoçugun topluma kazanılması gerekırken tecavuz,dayak,işkence görüyor.
ve idare tarafından görülen dayak 15 yaşındaki bir çoçuğun ölümüyle sonuçlanıyor.
Çocukken millet simiiiiiiiiiit diyerek koşarlardı mal mı bunlar derdim. Simiit oynayalım mı falan derlerdi. O nedir ulan nimetle oynanır mı aq? Sonradan öğrendim ki oyunmuş bu. Hem de soluk soluğa kalınan bir oyun.
