kemal sunal'in tokatci filminde karsimiza cikan bir sahnedir. filmde kemal sunal köpek gibi calismakta baslık parasini toparlamaya calismaktadir. iste mala yapar harc karar hamallik yapar ama sirf bir tane kezban kari için baslık parasi toparlayacam diye yemek bile yemez.
fakat bir sahnede artik acliktan gebermek uzereyken bir simiti kemirmeye baslar. tam o sirada iki tokat atacağiniz meymenete bir genc bir zati muhterem yalanarak sanki acmis gibi dudaklarini alayarak ona bakar. kemal sunal'da acima hissiyati yuksek oldugu icin simitin yarisini ona verir.
şimdi bu sahnede ne var diyeceksiniz bana. essek değilim bende tabi ki alt metini anliyoruz. ama o kadar banal ve o kadar kereste bir sahneki. tam anlami boktan bir sahne.
hadi senayodaki yuttur kaydir kolayciliği anlarim. baslik parasi ve benzeri klişeleri falan anlarim. cünkü hepimizin yücelttiği ama esasta boktan bir zihniyet olan yesilcam zihniyetidir bu. işte nedir bir isim uzerinden rant saglama arak senaryolar ile iki arada bir derede masraf minumumda tutmak kısa yoldan voliyi vurmaya calisan a'dan z'ye zihniyet.
bunlari eli yuzu duzgun bir sekilde yapanlar efsane olmustur. ama ne efsane turkan soray denilen aslinda fazla sisirilmiş müsvette, efendim ertem eğilmez denilen (aslinda buyuk yetenek olan ama ne yazik ki uygun pisti bulamamiş işi matraga döken bir adam) falan filan diye gider.
konumuz kemal sunal'a geri dönerim. kendisinin kariyeri 1980'lerde tam anlami ile yerlerde surunuyordu. iyi bir kac filmi disinda (polizei ve boynu bukuk kuheylan) isminden surum yapiyordu. sacma sapan fason fabrika işi filmleri ile belki bir iki karesi iyi olan ama genelde boktan filmler yapiyordu.
aziz nesin gol krali filmi icin ''istediğim ve romandaki gibi film olmadiği için ve cogu romanlarimdaki ve hikayelerim yesilcama kurban gittiği için bir daha film için gelen teklifleri geri ceviricem.'' demistir. zaten filme cekilen eserlerini okuyanlar bunlari görmektedir.
mial kemal sunal dendiği zaman aklimiza neden bir köseyi dönen adam, bir ne bileyim korkusuz korkak bir efendim merakli köfteci venzeri filmler gelir de Japon Isi ,
Zehir hafiye, Uyanik gazeteci, sevimli hirsiz gelmez? çünkü boktan filmlerdir.
çünkü paraya ve seyire tahvil edilmiş olan ündür hepsi.
ben sunu gözden kacirmiyorum tabi ki kemal sunal'in iyi bir senaryoda yaptiği filmlerdeki oyunculugu muhtesemdir. her şeyden önce matraktir. senaryo yazarlari iyidir. (bkz: suavi sualp)
ertem egilmez'in bir ropartajini okumustum. orda diyordu ''kemal sumnal'in ipini 1979'da ben kestim. çünkü yapabileceklerini yapmisti ve oldugu yerde saban tiplemesi ile kalmak istiyordu''
ki bu ertem egilmez banker bilo olsun, erkek guzeli sefil bilo olsun ve benzeri filmlerle ilyas salman gibi bir adama katlanmamiza öldükten sonra bile vesile oluyor.
sener sen'in kariyerinin yukselmesi ile kemal sunal'in kariywrini cokmesini es zamanli olmasi dusundurucudur. cunku kemal sunal bu tip kolayciliğa kactikca kredisini kaybetti.
cunku natuk baytan vefat etmiş bir cok perde arkasinda ki kahramanla ben ne oldum deliği
yüzünden iflas etmişti.
gerci son zamanlarinda tekrardan itibari iade ediliyordu ama kemal sunal'in ama ömrü vefa etmedi.
nedense aklıma sadri alisik geldi. belki de kariyerinin en iyi filmini (ah guzel istanbul'dan sonra) saffet beni affet filmi ile yapmisti. ve nerde duracağini iyi bilmisti. ondan tartismasiz insan ve oyuncu olmustu.
bana sakin 80'lerdeki iste sinema durumumuzu özür göstermeyin. çünkü namuslu olsun muhsin bey olsun arabesk olsun bunlar 30'lar da cekilmedi ya....
