Ben çocukken (90'ların başları) okulda tüketirdim bu ikisini. Cam şişede ayran. Bir de simit. Ancak hatırlıyorum. Tatları bugünkü simit-ayran tadından çok çok farklıydı. Çok daha güzeldi. Şimdi o eski tatları kalmadı.
artık o kadarda ucuz bir ikili degildir. zamaninda 50 kurusa ikisini birden alırdık kantinde simdi bu fiyatın 3-4 kati bir fiyat odemek zorunda kaliyorsunuz.
üzerindeki susam, yanında ayran olsa iyi gider. katıksız gitmez, gittiği zaman boş bir besindir.
-doydun mu?
- doydum. bu öğünü de böyle atlattık. ( hepsi bu).
simit, ayran romantizmine inanan ve hayatı türk filmi tadında yaşayan biri varsa yakınınızda sıçtığınızın resmidir. kısa bir süre takılınıp karşı tarafın işi "aşık oldum" boyutuna taşımasıyla götüm götüm uzaklaşmaya çalışan işbu yazarın bilinçaltında sağlam şekilde yer bulmuştur bu ikili. bir sabah "hadi bir yere gidiyoruz" demesiyle sabahın köründe evden çıkılmış, zorla vapura bindirilip eline simit ve ayran tutuşturulmuş ve kocaman gözlerle suratına gülücükler atılmış biri olarak diyorum ki masum değildir efendim, bu iki yiyecek bir aradaysa eğer korkularımın ürünüdür.
allah kimseyi açlıkla terbiye etmesin. karatay diyeti yapan biri olarak makarna görünce gözüm doluyor , simit görsem fena olur. ayran güzeldir mis. şimdi sıcak bi simit olcak açıcan içini krem peynir. ah ah.
Bir lise klasiğidir. Simide çaydan daha fazla yakışır. ibo ile güllüşah, şahane pazar ayıları tülay ile orhan, kandırılan akp ve makarna gibidir. Birinin diğerinden ayrı düşünülmemesi gerekir.
