Üstad Peyami Safa'nın Yalnızız romanınında başkarakter Samim'in yarattığı ütopyadır. Türk Edebiyatı'nın elle tutulur nadir ütopya örneklerinden biridir. Bu romanı bu kadar geç okumuş olduğum için pişmanlık yaşamıyor da değilim.
internette ufak bir arama yapınca simeranyanın bazı gençlere ilham verdiğini de görebiliriz. http://simeranya.net/
ideal eğitim sistemini peyami safa simeranya üzerinden şöyle anlatmıştır:
"simeranya'da her seviyeye göre okuma salonları, laboratuvarlar, atölyeler, müzik, tiyatro, sinema ve spor evleri vardır. her yaşta insanlar bunlara devam ederler. her merak ettikleri mevzuu kendileri etüt eder ve öğrenirler. çocuklar ve gençler için, araştırma metodlarını gösteren kılavuz- öğretmenler vardır. bunların vazifeleri öğretmek değil, öğrenmenin yolunu öğretmektir. çünkü simeranya pedagojisi, insanın bütün hayatında öğrendiği şeyleri ancak kendi istediği zaman ve kendi araştırmaları neticesinde öğrendiğini bilir. eski dünyada, yani simeranya'ya göre bugünkü dünyamızdaki okullarda çocuklara ve gençlere öğretilen şeylerin, muayyen istidat ve ihtiyaçları karşılamadıkça, hayatta hiçbir işe yaramadığı anlaşılmış ve klasik mektepten eser kalmamıştır: sınıf, kürsü, ders programı, nutuk söyler gibi ders veren öğretmen ve profesör yoktur. diploma yoktur."
buradan bakınca eğitim sistemini 1951 yılında bu kadar aydın bir bakış açısıyla eleştiren bir yazarımızın var olması büyük bir haz iken, eğitim sistemimizin gittikçe dibe battığına şahit olmak da bir o kadar acı verici.
