Amiral'inden Küpeşte'sine, Cadde'sinden Feraye'sine iyice gelişmiş, eğlencesı artmış güzel şehrim. Kışın da orda yaşıyorum ve çok seviyorum. Şu an evime dönmeme 3 gün kaldı ve bu başlığı gördüğümde gülümsemeye başladım.
dışarıdan bakınca gayet sıcak eğlenceli bir şehir gibi görülse de istanbul'un belkide en geri kalmış ilçelerindendir. kışın yerlilerinden ve memurlardan başka kimsecikler bulunmaz. maxi ve kipa başlıca alışveriş merkezleridir. okadar büyük ihtişamlı olduğuna bakmayın, bu şehirde hala sinema salonu yok.
hızla göç almakta ve kalabalıklaşmaktadır. geçen sahilde yürürken doğu'dan göç etmiş bir vatandaşımız ana dilinde telefonda konuşurken bankta oturan dedemiz şöyle çıkışmıştır kendisine: ''neyce konişiisin sen vatan hayini?''
ilçe nin ortasından geçen boklu dereyi iki yıldır ıslah edemeyen beceriksizlerin yönettiği istanbul'un güzel ilçesi. hele sahilde bi gün batımı olur seyretmenin keyfine diyecek olmaz. bu ilçe Avrupa da olsa turist akınına uğrar bırak ortasından lağım akıtmayı.
istanbulun güzel tatil amaçlı ziyaret edilebilecek ilçelerinden biridir. silivri birlik ile yenibosnadan yaklaşık 1.20 dk içinde ulaşılabilir. yazın gün geçirmek için gezilmesi gereken yerdir.
bundan yaklaşık 2-3 yıl öncesinde tamaman su basmış suyun içinde kalmış ilçe. güzel yerdir lakin abartılacak yanı yoktur. kendisine yakın kumburgaz bile buradan daha güzel daha hareketlidir.
çocukluğumun tatillerini semizkum önder sitesinde geçiren ben için oldukça önemli bir yerdir. havası, doğası, insanları beni çok etkilemişti istanbulun kaliteli yerinde oturduğumuz halde hırsız nedir ve mala sahip çıkmak nedir iyi bilirdik ama Silivri de çok şaşırdığım bir şey çocukların bisikletleri hep evin önünde duruyordu hiç alışamamıştım buna, insanlar mallarını ortalıkta bırakıyor ,bütün kapıları açık, esas güzel olan şey istanbuldayken birisini bahçesine girsek erik falan çalsak yemediğimiz hakaret ,fırlatılan taşlar, sıcak su cabasıyken burada ise kimsenin bahçedeki erikleri topladığı yok yerlere dökülüyor ve buradaki insanlar o ağaçtan meyveleri yersen seni kovalamıyorlar o çiçekler ,villalar ,ortamın havası, yağmur yağınca terliklerimizin altına yapışan balçık gibi çamur terliklerimiz çamurun içinde kalması hatırladığım küçük şeyler. erseven diye meşhur bir yeri vardı sadece orada bir kasap ve market vardı başka hiç bir yer yok belki aşağılarda bir bakkal daha vardı öyle ücra öyle doğaldı ki inekler ortalıkta dolaşıyordu aynı anda belli bir kaliteli statü zenginlik ortalıkta kol gezerken iri bir çocuk olduğumdan herhalde almanyadaki halamın kocası devamlı bira içer ve şişeleri bakkaldan doldurmam için elime tutuştururdu o bira şişelerini bakkala verir depozitlerine bonibon alırdım şimdi 8 yaşında bir çocuğa 15 bira taşırtsan dökmeden kırmadan getiremez şimdiki kaslarımı da buna ve genetiğimize borçlu olabilirim. geceleri yattığımda uzaktan gelen kamyon sesleri çok farklı bir etki yaratırdı üstümde, yıllar sonra inanır mısınız uyumakta zorlandığım için şehirler arası kamyon sesi arayıp telefonuma yükledim (uzaktan gelip yavaşça kaybolan bir ses) belli aralıklarda çalsın dinleyip uyuyayım diye. ilk aşkımın ise gizli yediler adlı bir guruba katılmam ile birlikte başladı8-10 yaşındaki çocuklara bakın siz birileri gerçekten var olan bir kitabı okumuş ortamda 100lerce çocuk var ama içlerinden 6 kişi gizli bir örgüte üye diğerlerinin kesinlikle haberi yok kitapta tombik adlı karakter varmış onu arıyorlarmış uzun süren konuşmalardan sonra karar vermişler beni kabul etmişler, ilk başta tombik hoşuma gitmese de olayın içindeki gizemden dolayı kabul etmiş bulundum ayrıcalıkların olduğu gurba kim girmek istemez. oradaki sarışın lahmacun kokulu kız dikkatimi çekti giydiği elbiseye sinmiş lahmacun kokusu çok garip beni kendisine çekmişti meğer gurup o gün buluşup gizli altılı lahmacun yemişler o kadar güzel gözleri vardı ki çok etkilenmiştim. hem sarışın hem renkli gözlü hemde giydiği kıyafet ve bulunduğu ortamdan kaynaklanan bir asalet beni kendisine yakınlaştırıyordu.gizli yediler gurubunun belli olmaması için parktaki çocuklardan fazla da uzak kalmamak gerekiyordu ne yazıyorum ben ya böyle gidiyor çok güzel anılarım var buralarda denizi çok güzeldi en son arabayla geçtiğimde bir uğradım pisti belkide mevsime göre değişiyordur. öyle sahiplenmiştim ki burayı yazlık halamın olduğu halde bizim yazlığımız var Silivri de diye kompozisyonuma yazmıştım babamda kızmıştı onu sil bizim yazlığımız değil demişti çok bozulmuştum hala olduk olmadık zamanlarda rüyalarımda görüyorum çok etkilemiş çocukluğumu.1982 -1990 lar arasında geçen bir yaşayış.
Onca yer gezdim, onca tatile gittim ama hiç biri Silivri de ki kadar asla dinlendirmedi. Silivri ruha iyi gelen bir tatil beldesi. Kulaklık kulağında kitap okurken kimsenin seni rahatsız etmediği bir yer yani. Tabi bir köpek dost gelip oyun oynamak istemez ise.
yenibosna'dan kalkan yamyam halk otobüsleriyle ulaşılabilen sahil kasabası.özellikle iş çıkış saatlerinde bırak boş yeri, ineceğin durağı kaçırırsın kalabalıktan. ama bu otobüslerin muavinleri "boşluğa doğru geçelim, evet birer adım atalım ortalar boş" şeklinde sadece kendilerinin gördüğü boşluklara yönlendirmeye çalışır insanları. şoförleri ise yoldaki ufak araçlarla kapışır genellikle. virajlara falan o koca otobüsle aynı hızla girip çıkarlar. velhasıl varsa kendi arabanızla yoksa otostopla falan gidin. binmeyin bu ibnelerin otobüslerine.
gazeteci, subay kimliğiyle darbe yaparsak hiç bişi olmaz diye düşünenlerin yargılandığı yer. bazı meslekler eskiden çok imtiyazlıydı. mesela gazeteciyim diye terör eylemlerine destek verebiliyodun, tutuklanınca da '' basın özgürlüğü yokkkk'' diye bağırabiliyodun. tabi günümüzde böyle değil artık.
