Oyundan uyarlanan film olur kendileri.iyi ki de uyarlanmış.
Iki filmlik bir seri filmi yalniz bununda yine maalesef ıkinci fiilmi ilkinin yanından geçmez.
...
Kac kez izlediğimi hatırlamıyorum. Çok kez izledim.O yağan küllerin içindeki kasaba hep göz alıcı. O siren sesiyle birlikte icime doğan gerginlik ayrı bir güzel. Hemşire sahnesinde filmin içindeymişceysine gözlerimin fal taşı gibi açılmasıyla birlikte dizlerimi karnima cekmem. Gerilimi iliklerinize kadar hissediyorsunuz.
Burdan yamuk ucgen kafalı abiye selamlarımı bir borç bilirim.
ortami ayarlayip, oyuna daldigin zaman, en ufak bir sesten bile urkecek duruma getirten, super soundtrackleri olan super oyun. *
(bkz: silent hill 2)
(bkz: silent hill 3)
(bkz: silent hill 4)
(bkz: silent hill 5)
oyunda incecik upuzun bir koridorda koşuyorum sözlük. o loş koridorun ucunda bir ışık var, sağlı sollu pencere dolu. dakikalardır koşup hala ulaşamayınca sıkılmaya başlıyorsun tamam mı, parmağın klavyede böyle sağa sola bakınmaya başlıyorsun. bir anda pencereler bir patlıyor, bir de mal gibi ses sisteminin sesini sonuna kadar açmışım. ofis sandalyesinin tepesinden geriye yuvarlanıyorum, korkudan ödüm bokuma karışıyor, rengim sapsarı olduğu gibi kafayı da yarıyorum. yemin ederim kalbimin 2 salise durduğunu hissettim. bu oyun beni öldürmeden ben onu öldüreyim diye sildim gitti. böyle bi oyun işte. utanarak söylemeliyim en korkunç olmayan yeri de buraydı üstelik.
1999 yılında oyun dünyasına katılmış arşivlerde bulunması gereken oyun serisi. oyun psikolojik öğeler barındırmakla beraber birçok bulmaca içeriyor. yani, günümüzdeki aksiyon veya korku oyunlarındaki gibi "yaratığı öldür sonra dişğer level'e ilerle" diye birşey söz konusu değil. oyun boyunca birçok bulmacayı aydınlığa kavuşturmalısınız ki oyunu devam ettirebilesiniz. oyun bir seriden oluşuyor.
bir göz atarsak:
silent hill 1- 1999 yılında playstationlar için çıktı. oyun tamamen atari oyunu gibi. oyunu sonradan bilgisayarda oynama olanağı buldum ve şunu diyebilirim. grafik,yaratık dizaynları gerçekten şimdiye göre baya kötü ama oyun o haliyle bile korkutucu. sesler ve oyunun düzeni sizi etkiliyor. eğer nostalji oyunları oynamayı seviyorsanız tam size göre. oyunun birkaç farklı sonu bulunuyor.
silent hill 2- serinin en duygu yüklü ve kaliteli oyunudur. karısını silent hill kasabasında bulacağına inanan james'in zihninin ona oynadığı psikolojik oynadığı psikolojik oyunları görüyoruz. oyun 2002 yılı yapımı olmasına karşın son derece iyi durumda. grafikleri,yaratık dizaynı ve ses sistemi son derece iyi. oyun yine birçok farklı son içeriyor yani defalarca oynamanıza bir neden buluyor.
silent hill 3- silent hill serisinin ilk oyunundaki cherl büyümüş bir genç kız olarak baş karakterimizi oluşturuyor. adı heather. oyunun grafikleri biraz daha iyileştirilmiş daha karanlık ve korku dolu bir atmosferi olmuş. silent hill 1 deki olaylarla bağlantılı olarak ilerliyor. aslında silent hill 2 ile bir bağlantısı yok ama oyundaki yan karakter dedektif douglas "bir adam vardı karısını bulmak için bu kasabaya gelen. onu bulmak için geldim ama hiçbir zaman bulamadım" diyerek sh2 ye de göz kırpılmış oluyor.
silent hill 4- açıkçası serinin en sevmediğim oyunuydu. grafikte bir arpa boyu yol katedilememiş. mekanları evirip çevirip önümüze sunmuşlar. yaratıklar sanki tasarımcılar sarhoşken ortaya çıkmış gibi. iki günde bitirip bir daha diğer sonlarını görmek için bile bakmadığım bir oyundu. ama yine de denenebilir belki de siz beğenirsiniz. oyunun konusu da şu, evde kapalı kalan ana karakterimiz neden evde kapalı kaldığını bulmaya çalışıyor ve kapıdaki kilitlerin anahtarlarını bulmaya çalışıyor. yan komşumuz olan kızda olaylara dahil oluyor. bol hayaletli paranomal activity gibi bir oyun.
silent hill 5- kardeşini bulmak için kasabaya giden bir adamın hikayesi. oyun grafikleri iyileştirilmiş ve yeni bir soluk kazanmış.
ancak yine de sh2 nin yanından geçemiyor tabi.
dikkat ederseniz seririn ana teması sevilen birinin kaybolması ve bulunma aşamaları. yani oyun bol aksiyonlu değil sabır isteyen bir oyun. oyun psikolojimizi baz alarak bizi oynamaya davet ediyor. bu bağlamda konami'nin yaptığı güzel bir seridir.
survivor-horror tarzı oyunların ilk 3 orijin oyunundan biridir. serinin hiçbir bölümündeki yaratık diğer yaratıkla aynı değildir. çünkü yaratıkların dış görünüşleri karakterin psikolojisine göre şekillenir.
--spoiler--
Mesela Origins deki Travis, yalnız başına yaşayan ve hayatını yollarda tırcılık yaparak geçiren bir kişilik olduğu için, serinin bu oyununda birbirine sarılmış, adeta kucaklaşan ve görünüş itibariyle cinsel çağrışımlara yol açan yaratıklar vardır.
--spoiler--
oynanış olarak yaratıklarla savaş çok zor olmasa bile, puzzle larını tamçözüme bakmadan bulmak çok zordur. yaratık tarafından darbe aldıktan sonra yanıp sönen ekran kalp ritminize etki eder. ayrıca geri sayımlar, soyulan duvarlar, dakikalarca inilen derin merdivenler, karakterin sık sık yaşadığı 'uyanma'larla ve akira yamaoka nın bestelediği muhteşem pentatonik müziklerle çeşitlendirilmiş hipnoz indüksiyonları kullanılır. peki bu iyi mi kötü mü ? size kazandırdığı kadar kaybettirdiği de çok, ama bu riski göze alarak bu karanlık dünyaya inmek istiyorsanız tekrar düşünün derim. Çünkü burası Silent Hill 'bir kere girersen bir daha asla çıkamazsın'.
izleyiciden tam not alamayan, "keşke oyun olarak kaysaydı" dedirten, korku öğeleri değil de yer yer gerilim öğeleri barındıran, bu gerginlik de sık sık sıkılma eylemiyle kesilen film.
kısaca cadı yakılması, çocukların cinsel tacizi, annelik içgüdüsü gibi konularını işleyen film.
fazla gotik bir filmdi.. kiliseler yanan cesetler herşey tam silent hill ruhunu yansıtacak şekilde idi.. Albessa'yı oynayan kız hem çok sevimli hem de süper oyunculuğunu gösterdi... iiyi filmdi...
