çok yavaş ve duygusal bir melodiyle giderken, birden hızlanan ve insanın içini kıpır kıpır eden, çok da güzel bir gitar solosuna sahip, harika alan parsons project şarkısı.
Başta yavaş yavaş hüzne boğarken 2:40 gibi hızlanarak üstündeki duygusal melodiyi bir kenara atıp çiçek, böcek, mutluluk havasına sokan sonra gene hüzne boğmaya devam eden, en sonda da eargasm denen olayı dibine dibine yaşatan aşmış şarkı.
müziğinin gidişatını daft punk'ın touch şarkısına benzettiğim şarkı. önce sakin sakin ilerler, bir anda yükselip heyecanlandırır, tam evet işte bu derken sonunda gitarın girişiyle modu bir anda aşağı çekip hüzünlendirir ve gerçekleri yüzüne vurur. böyle de hislerle oyuncak gibi oynayan bir şarkıdır.
